تسکین اگزما
اگزما چیست؟
اگزما یا درماتیت آتوپیک (Atopic Dermatitis) یک بیماری مزمن و التهابی است که بر روی پوست اثر میگذارد. این بیماری معمولاً در کودکی آغاز میشود، اما ممکن است در هر سنی ظاهر شود. اگزما ممکن است به صورت موقت یا دائمی باشد و میتواند از طریق ژنتیک و عوامل محیطی ایجاد شود.
علایم اگزما شامل خشکی پوست، قرمزی، ترشحات، خارش و تحریک میشوند. این علائم معمولاً در نواحی خاصی از بدن مانند صورت، دستها، پشت زانوها و آرنجها ظاهر میشوند. اگزما میتواند در زمانهای مختلف شدت متفاوتی داشته باشد و در برخی افراد ممکن است برای مدتهای طولانی به خواب برسد و سبب ایجاد مشکلات روانی و اجتماعی شود.
لیست بهترین مکمل های تخصصی پوست
بهترین پماد برای اگزمای پوست
انتخاب بهترین پماد برای اگزمای پوست بستگی به شدت و نوع اگزما و همچنین واکنش پوست شما به درمان دارد. برخی از پمادهای رایج که برای درمان اگزما مورد استفاده قرار میگیرند عبارتند از:
کورتیکواستروئیدهای موضعی:
هیدروکورتیزون: برای موارد خفیف اگزما مناسب است.
کلوبتازول: برای موارد شدیدتر اگزما به کار میرود.
مهارکنندههای کلسینورین:
تاکرولیموس (Protopic): برای مواردی که استفاده از کورتیکواستروئیدها مناسب نیست، بهویژه در مناطق حساس مانند صورت و گردن.
پیمکرولیموس (Elidel): مشابه تاکرولیموس است و برای موارد خفیف تا متوسط اگزما استفاده میشود.
مرطوبکنندهها:
اویتامین (Eucerin): یک مرطوبکننده غنی است که برای پوستهای خشک و حساس مناسب است.
ستافیل (Cetaphil): یک مرطوبکننده ملایم و بیعطر که برای پوستهای حساس مناسب است.
آکوافور (Aquaphor): یک پماد محافظتی که برای جلوگیری از خشک شدن و ترک خوردن پوست بسیار موثر است.
پمادهای ضد خارش و ضد التهاب:
پماد کالامین: برای تسکین خارش و التهاب.
پمادهایی حاوی آنتیهیستامین: مانند دیفنهیدرامین (Benadryl).
در صورت عدم بهبود با استفاده از این پمادها یا در صورت بروز علائم شدید، بهتر است به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید. پزشک ممکن است درمانهای دیگری مانند فوتوتراپی یا داروهای خوراکی را پیشنهاد دهد.
خرید کرم موضعی درماتین باریج اسانس از داروخانه آنلاین دارونت
بهترین روغن برای درمان اگزما
استفاده از روغنهای طبیعی برای درمان اگزما میتواند بسیار موثر باشد، زیرا این روغنها دارای خواص مرطوبکنندگی، ضدالتهابی و آرامبخشی هستند. برخی از بهترین روغنها برای درمان اگزما عبارتند از:
روغن نارگیل:
حاوی اسیدهای چرب ضدباکتری و ضدقارچ است که میتواند به کاهش التهاب و عفونتهای پوستی کمک کند.
مرطوبکننده بسیار قوی است و به بازسازی لایه حفاظتی پوست کمک میکند.
روغن جوجوبا:
ساختار مشابه به سبوم طبیعی پوست دارد و به راحتی جذب میشود.
خاصیت ضدالتهابی و مرطوبکنندگی دارد و میتواند به تسکین خارش و خشکی پوست کمک کند.
روغن زیتون:
سرشار از آنتیاکسیدانها و ویتامینها، به ویژه ویتامین E است که میتواند به تسکین و بهبود پوست کمک کند.
مرطوبکننده طبیعی است و به حفظ رطوبت پوست کمک میکند.
روغن گل رز (Rosehip Oil):
غنی از اسیدهای چرب ضروری و ویتامین A است که به بازسازی و ترمیم پوست کمک میکند.
خواص ضدالتهابی و مرطوبکنندگی دارد و میتواند به کاهش علائم اگزما کمک کند.
روغن درخت چای:
خواص ضدباکتری، ضدقارچ و ضدالتهابی دارد و میتواند به کاهش التهاب و عفونتهای پوستی کمک کند.
باید با یک روغن حامل مانند روغن نارگیل یا زیتون رقیق شود زیرا میتواند برای پوستهای حساس تحریککننده باشد.
روغن آووکادو:
غنی از اسیدهای چرب و ویتامین E است و خاصیت مرطوبکنندگی و ترمیمکنندگی دارد.
به حفظ رطوبت پوست و کاهش التهاب کمک میکند.
روغن بابونه:
خاصیت ضدالتهابی و آرامبخش دارد و میتواند به تسکین خارش و التهاب پوست کمک کند.
مناسب برای پوستهای حساس و ملتهب.
پیش از استفاده از هر روغنی، بهتر است یک آزمایش کوچک انجام دهید تا مطمئن شوید که به آن حساسیت ندارید. همچنین، در صورت شدت اگزما یا عدم بهبود با استفاده از روغنها، حتماً با یک پزشک متخصص پوست مشورت کنید.
بهترین قرص برای درمان اگزما
درمان اگزما ممکن است نیازمند مصرف داروهای خوراکی باشد، به ویژه زمانی که علائم شدید هستند یا به درمانهای موضعی پاسخ نمیدهند. برخی از بهترین داروهای خوراکی که برای درمان اگزما تجویز میشوند عبارتند از:
آنتیهیستامینها:
سیتریزین (Zyrtec) و لوراتادین (Claritin): به کاهش خارش کمک میکنند و میتوانند به صورت روزانه مصرف شوند.
دیفنهیدرامین (Benadryl): برای کاهش خارش شدید و کمک به خوابیدن در شب مناسب است، اما ممکن است باعث خوابآلودگی شود.
کورتیکواستروئیدهای خوراکی:
پردنیزون: برای درمان موارد شدید اگزما تجویز میشود، اما باید با دقت و به مدت محدود استفاده شود تا از عوارض جانبی جدی جلوگیری شود.
مهارکنندههای سیستم ایمنی:
سیکلوسپورین: برای موارد شدید اگزما که به درمانهای دیگر پاسخ نمیدهند، استفاده میشود.
متوترکسات: یک داروی ضد التهاب و مهارکننده سیستم ایمنی که در موارد شدید اگزما ممکن است تجویز شود.
مهارکنندههای JAK:
توپیکیتینیب (Opzelura) و آبریکتینیب: داروهای جدیدی هستند که برای درمان اگزما استفاده میشوند و بر روی مسیرهای التهابی خاصی اثر میگذارند.
آنتیبیوتیکها:
در صورت وجود عفونتهای باکتریایی ثانویه، آنتیبیوتیکهای خوراکی مانند آموکسیسیلین یا سفالیژین تجویز میشوند.
بیولوژیکها:
دوپیلوماب (Dupixent): یک داروی بیولوژیک تزریقی است که برای درمان اگزمای متوسط تا شدید استفاده میشود و به طور خاص بر روی مسیرهای التهابی اثر میگذارد.
درمان قطعی اگزما
درمان اگزما معمولاً شامل ترکیبی از روشهای موضعی و سیستمیک است. این شامل مراقبتهای پوستی، داروهای موضعی، داروهای خوراکی، و تغییرات در سبک زندگی میشود. در ادامه، روشهایی که برای درمان اگزما استفاده میشود را بررسی میکنیم:
مراقبتهای پوستی:
استفاده از مرطوبکنندهها: برای حفظ رطوبت پوست و کاهش خشکی و تحریک، مرطوبکنندهها بسیار مهم هستند. استفاده از آنها پس از حمام یا شستشو و در طول روز تکرار شود.
استفاده از محصولات نرمکننده مانند ژلها و لوسیونها که کمک به کاهش خارش و التهاب میکنند.
استفاده از صابونها و مواد شوینده ملایم و بدون عطر.
اجتناب از استفاده از لباسهای نخی یا خشک کننده هوا بر روی پوست.
داروهای موضعی:
کورتیکواستروئیدها: این داروها به کنترل التهاب و خارش کمک میکنند. استفاده باید طبق دستورات پزشک باشد.
مهارکنندههای سیستم ایمنی: مانند تاکرولیموس و پیمکرولیموس که معمولاً برای موارد شدید و مقاوم به داروهای دیگر تجویز میشوند.
آنتیهیستامینها: ممکن است برای کاهش خارش و تسکین علائم کارامد باشند.
داروهای خوراکی:
آنتیهیستامینها: میتوانند درمانی کامل کننده باشند و به کنترل خارش و التهاب کمک کنند.
کورتیکواستروئیدها: در موارد شدیدتر ممکن است از استفاده این داروها به صورت خوراکی استفاده شود.
داروهای مهارکننده سیستم ایمنی: در موارد شدیدتر، مهارکنندههای سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین و متوترکسات تجویز میشوند.
تغییرات در سبک زندگی:
اجتناب از عوامل تحریککننده مانند استرس، تماس با آلرژنها، و تماس با مواد شیمیایی.
استفاده از روشهای مدیریت استرس مانند مدیتیشن و یوگا.
حفظ رطوبت مناسب در هوا، به ویژه در فصول خشک و سرد.
انواع اگزما
اگزما به طور کلی به چند نوع تقسیم میشود، هر یک با ویژگیها و علایم خاص خود:
درماتیت آتوپیک (Atopic Dermatitis):
این نوع اگزما بیشتر در کودکان شروع میشود، اما ممکن است در بزرگسالان هم ظاهر شود.
علائم آن شامل خشکی و قرمزی پوست، ترشحات، خارش و التهاب میشود.
مواضع متداول ظاهر این نوع اگزما شامل صورت، دستها، پشت زانوها و آرنجها میشود.
درماتیت تماسی (Contact Dermatitis):
این نوع اگزما ناشی از تماس با مواد آلرژیزا یا تحریککنندههای پوستی است.
علائم آن شامل قرمزی، خارش، تورم و تحریک میشود.
مواضع تماس با مواد مانند نقطههای تماس با نقره، نیکل، لاتکس، گیاهان سمی و غیره میتواند موجب ظهور این نوع اگزما شود.
درماتیت شایع (Nummular Dermatitis):
این نوع اگزما به شکل دایرههایی یا کپسولهای کوچک روی پوست ظاهر میشود.
علایم آن شامل خشکی، قرمزی، ترشحات، خارش و التهاب است.
معمولاً در سر، دستها، پاها و تنه ظاهر میشود.
درماتیت سبوریازی (Seborrheic Dermatitis):
این نوع اگزما به طور معمول در مناطق چربی پوست مانند پوست سر، صورت، گردن و پشت ظاهر میشود.
علائم آن شامل قرمزی، خشکی، لایههای چرب و خارش است.
ممکن است با کپسولهای سفید یا زرد رنگ روی پوست همراه باشد.
