همان طور که در بچه گی و جوانی محکم کردن مینای دندان و تقویت آن در مقابل کرم خوردگی مورد توجه است در نیمه دوم زندگی نگه داری لثه دندانها از اهمیت وافری برخوردار است. مشکل عمده ناشی از عدم مراقبت از دست دادن دندان ها در بزرگسالی است.

از بین رفتن لثه دندان با کمی قرمز شدن و التهاب در اطراف دندانها شروع می شود، و با تشکیل یک لایه باکتری که کم و بیش غیرقابل دید هستند، پلاکها در گرداگرد دندان ها به وجود می آید . در این حالت خونریزی لثه ها هنگام مسواک زدن یا هنگام تمیز کردن با نخ دندان علامت خطر است.

اگر این مورد درمان نشود، لثه دندان به طور مرتب پس می رود، سرانجام به پارادانتوز، یک صدمه رفع نشدنی استخوان دندان ها و بافت های زیر لثه دندان منجر می شود . این نه فقط باعث ورمهای نامطبوع و بوی بد دهان می شود، بلکه می تواند باعث ریزش دندانها شود .

اکثر افراد میدانند که شکر موجب کرم خوردگی دندانها می شود، اما افراد کمی از صدمات آن به لثه ها باخبرند. باکتری های پلاکها از شکر تغذیه میکنند. آنها حتی قدرت مقاومت گلبول های قرمز در لثه ها را نیز تحت تأثیر قرار میدهند، به گونه ای که گلبولها قدرت دفاعی خود را در مقابله با باکتریها از دست میدهند.

کلیه انواع شکر و هیدرات کربورهای تصفیه شده مضر هستند در ضمن شکرهای کریستالیزه تصفیه شده (ساکاروزها) هم بسیار نامساعدند. سابق بر این اهمیت ویتامین C (اسید آسکوربیک) بیشتر در جلوگیری از عفونت ها مدنظر بود، در سالهای اخیر تحقیقات بیشمار علمی ثابت کرده است که ویتامین C به عنوان «دارنده استعدادهای بیشمار» به هیچ وجه نمی تواند از روند تبادل مواد کنار گذاشته شود.