گذشته از آنکه روغن ماهی سرشارترین منبع ویتامین های آ و د می باشد. بدن ماهی و روغن کبد ماهی نیز حاوی دو اسید چرب چند اشباع نشده و EPA و DHA است که متوجه شده اند سطح چربی خون و قابلیت انعقاد خون را کاهش می دهد.

بدین ترتیب احتمال خطر بیماریهای قلبی و سکته مغزی را کم می کند. روغن ماهی غلیظ ممکن است علائم ورم مفصل شبه روماتیسمی و نیز بعضی اختلالات تورمی و التهابی از قبیل اگزما و پزویازیس را بهبود بخشد. نقش روغن ماهی در پیشرفت دادن، نمو، استحکام استخوانها و بهبود بخشیدن به حالت پوست و ایجاد مقاومت در برابر بیماریهای عفونی همانطور که در عهد ویکتوریا شناخته شده بود اکنون نیز شناخته شده است.

روغن ماهی کمکی را می توان به صورت روغن یا در کپسول همراه با مالت و شربت پرتقال به کودکان بدهید که مزه مطبوعی خواهد داشت. روغن کبد ماهی کاد در قرن هجدهم میلادی به وسیله پزشکان بریتانیایی برای مبتلایان به بیماریهای استخوان و روماتیسم تجویز می شد، دکترهای عصر ویکتوریا برای درمان عفونتها، بیماریهای عصبی و امراض پوستی تجویز می کردند. یگانه چیزی که تغییر کرده آن است که امروزه پزشکان دریافته اند که روغن ماهی چگونه اثر می کند.