جذب روی در بارداری و شیردهی کمی افزایش می یابد. روی جذب شده در ابت توسط کبد از گردش باب برداشت می شود، ولی از آنجا بیشتر روی در بافت های دیگر توزیع می گردد. اختلال در جذب در ارتباط با بیماری های متعدد روده مانند بیماری کرون یا نارسایی پانکراس است. عوامل متعدد غذایی بر جذب روی اثر دارند.
فیتات سبب کاهش جذب روی می شود، ولى عوامل ترکیب شونده دیگر مانند تانن ها این اثر را ندارند مس و کادمیم با روی برای پروتئین ناقل یکسان رقابت می کنند و بنابر این، سبب کاهش جذب روی می شوند. سؤالاتی وجود دارد که دریافت بالای آهن ممکن است جذب روی را کاهش دهد.
مقدار روی در خون بستگی به در دسترسی روی و آلبومین که پروتئین ناقل برای بسیاری از کاتیونهای املاح است دارد. البومین پروتئین حامل عمده در پلاسما است، ولی مقداری روی توسط ترانسفرین و الفادو ماکروگلوبولین نیز حمل می شود. بیشترو د خون در سلول های قرمز و سفید خون وجود دارد. روی پلاسما از نظر متابولیک فعال است و در پاسخ به دریافت غذایی و عوامل فیزیولوژیکی مانند جراحت یا التهاب نوسان می یابد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.