دریافت کم روی در ارتباط با کاهش غلظت فاکتور رشد شبه انسولین (1-IGF) در زنان پس از سنین یائسگی است ولی معنی این یافته مشخص نیست. در صورتی که زنان پس از سنین یائسگی مکمل کلسیم دریافت کنند این احتمال وجود دارد که جذب روی کاهش یابد که سبب کاهش 1-IGF می گردد.

1-IGF به طور معمول موجب رشد بافتی می شود. به نظر می رسد مشکل دریافت کم روی در حال افزایش است که بخشی از آن به علت کمبود زیست دسترسی روی می باشد. = ورزشکاران نیز در معرض خطر بالاتر کمبود روی قرار دارند.

فعالیت جسمی سبب افزایش به حرکت درآمدن روی از ذخایر آن برای نیازهای سلولی می شود (یعنی برای تأمین متالو آنزیم های حاوی روی)، اگرچه غلظت روی سرم ثابت می ماند. مسمومیت دریافت زیاد روی خوراکی در حدی که مسمومیت ایجاد کند ( ۱۰۰- ۳۰۰mg در روز) نادر است.

مصرف مداوم مکمل روی در مقادیر بیش از RDA با جذب مس تداخل می کند. مکمل ۵۰mg در روز روی سبب کاهش HDL در مردان بزرگسال می شود. سولفات روی در مقادیر ۲g در روز یا بیشتر سبب تحریک پذیری دستگاه گوارش و استفراغ می گردد. تنفس بخارات روی در جوشکاری می تواند سمی باشد ولی می توان با احتیاطهای لازم از این مسمومیت پیشگیری کرد.

شکل عمده مسمومیت روی در بیماران با نارسایی کلیوی دیده می شود که با همودیالیز درمان می گردند. آلودگی مایعات دیالیز از پلاستیک چسبندهای که در مارپیچ دیالیز استفاده می شود یا از لوله های آبکاری شده گزارش شده است. سندرم سمی در این موارد با کم خونی، تب و اختلالات سیستم عصبی مرکزی مشخص می گردد.