نمونه ای از اکسیداسیون که بسیار مورد توجه است ، نمونه ای است که منجر به سستی چربی ها ، روغن ها و غذاهای چرب می شود. پایداری ناشی از تخریب مولکول چربی ، در اثر واکنش با اکسیژن ، به مخلوطی از آلدهیدهای فرار ، کتون ها و اسیدها است.

این واکنش می تواند با قرار گرفتن در معرض نور یا با وجود مقدار کمی از فلزات که به عنوان کاتالیزور عمل می کنند آغاز شود. برای تاخیر در ایجاد خشکی ، از آنتی اکسیدان های آلی، توکوفرول، پروپیل گالات، هیدروکسی توولن بوتیله یا هیدروکسی بانیل بوتیله استفاده می شود.

این ترکیبات با اهدای اتم هیدروژن با حامل های زنجیره ای واکنش نشان می دهند. استفاده از آنتی اکسیدان برای غذا در اکثر کشورها از نزدیک تنظیم شده است، به طور معمول محدودیت های خاصی بر روی نوع و مقدار آنتی اکسیدان هایی که ممکن است استفاده شود اعمال می شود.