کودکانی که از غذای مناسب  و ویتامین ها به اندازه کافی مصرف نمی کنند، تغذیه شان ناقص است و همین نقص تغذیه به تدریج آنها را به غذا بی میل میکند؛ تا آنجا که آنها را به کلی از فعالیت باز میدارد. مثلا اگر روزانه به مقدار لازم آهن به بدن کودک نرسد، دستگاه خون سازی بدن او که احتیاج مبرمی که مصرف این ماده دارد، دچار نقصان میشود و از ساختن خون باز می ایستد و به تدریج دچار کم خونی که خود یکی از عوامل مهم بی اشتهایی است، میگردد.

معمولا در خون کودک باید در هر میلی متر مکعب ۵-۶ میلیون گویچه قرمز (گلبول قرمز) وجود داشته باشد. ولی وقتی آهن به مقدار کافی به بدن او نمی رسد ممکن است گویچه های قرمز خون او ۲-۳ میلیون بشود. در این صورت خون عروق، معده، روده و مغز نیز ممکن است کم گردد.

تا جایی که مغز از صدور دستورات کافی به اعضای بدن کودک بازماند و یا معده از تولید و ترشح مواد لازم برای ایجاد اشتها، سر باز زند و در نتیجه کم اشتهایی و بی میلی به غذا به وجود آید. علاج این نوع بی اشتهاییها مصرف مقداری املاح و مواد معدنی مختلف است تا به تدریج کودک را از نعمت سلامت برخوردار گرداند؛ دستگاههای بدنش را به تغذیه کامل وادارد و اشتهایش را سر جا آورد.

 به طور کلی کم خونی یکی از بزرگ ترین علل بی اشتهایی کودکان است. کم خونی، بچه را از نشاط و حرکات عادی باز می دارد و کم کم بر میزان بی اشتهایی او می افزاید. چه بسا که بر اثر کم خونی دستگاه تنفس و قلب کودکان از کار منظم باز ایستد و او را به یک بیمار واقعی تبدیل کند.