ماهیچه ها در حدود چهل درصد وزن بدن فرد را تشکیل میدهند. فعالیت آنها از طریق محرکه های عصبی کنترل می شود. بعضی عضلات (مثل ماهیچه های دستها و پاها) را ما می توانیم به طور ارادی فرماندهی کنیم. گروهی دیگر از طریق دستگاه عصبی نباتی قابل کنترل هستند به همین علت غیرارادی حرکت میکنند.

 از این گروه، عضله قلب یا عضلات دستگاه گوارشی را می شود نام برد. بیست تا سی درصد توده عضلانی از پروتئین تشکیل شده، به خصوص از پروتئینهای یاختهای اکتین و میوزین. عضلات، انرژی خود را از هیدروکربورها یا چربیها میگیرند.

در این میان، دو نوع عضله سفید و قرمز تشخیص داده میشوند.ماهیچه های سفید دارای شریانهای خونی کمتری هستند بنابراین کمتر میوگلوبین (مواد رنگی خون) دارند. علاوه بر این، مقدار کمتری چربی و گلیکوژن ذخیره می کنند (ذخیرههای هیدروکربوری). البته ماهیچه های سفید نسبت به ماهیچه های قرمز انرژی مورد نیاز خود را سریعتر تولید میکنند.

ماهیچه های سفید زمانی وارد عمل می شوند که بدن در حرکت سریع نیرو لازم داشته باشد. به طور مثال هنگام جهیدن. گوشت بوقلمون همان طور که میدانید سفید است. عضلات این حیوان فرار سریع و با قدرت او را میسر میکنند به طور مثال وقتی که به وسیله یک روباه مورد تهاجم قرار بگیرد اما آنها به سرعت خسته میشوند.