توزیع بافت چربی در ذخایر آناتومیک مختلف بدن، تأثیر قابل ملاحظه ای در ایجاد چاقی دارد. به طور اختصاصی، چربی داخل شکمی و چربی زیر پوستی ناحیه ی شکم اهمیت بیشتری نسبت به چربی زیر پوستی ناحیه باسن و اندام های تحتانی دارند.
بسیاری از مهم ترین عوارض چاقی، مانند مقاومت به انسولین، دیابت، پرفشاری خون، هیپرلیپیدمی (بالا بودن چربی خون) و افزایش آندروژن در زنان، از ارتباط زیادتری با چربی داخل شکم و یا قسمت بالای تنه نسبت به چربی تمام بدن برخوردار هستند.
مکانیسم زمینه ای این ارتباط مشخص نشده ولی ممکن است به این علت باشد که سلول های چربی داخل شکم از نظر تجزیه، فعال تر از سلول های چربی سایر ذخایر بدن هستند. آزاد شدن اسیدهای چرب آزاد به داخل گردش خون سیستم باب کبدی، آثار جانبی نامناسبی بر سیستم های متابولیک، به ویژه کبد بر جای می گذارد. اینکه آیا آدیپوکینها و سیتوکین های ترشح شده به وسیله ی سلول های چربی احشایی نقش اضافی بر عوارض سیستمیک چاقی ایفا می کند یا نه در دست بررسی است .
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.