اگر میزان خون که از قلب صادر می شود برای تامین نیاز بدن کافی نباشد در این صورت قلب دچار نارسایی میباشد . مثلا” اگر دریچه میترال به دلیل نقص یا معیوب بودن ، در هنگام سيستول یا انقباض قلب ، کاملا” مسدود نشود ، در این حالت مقداری از خون در مسیر معکوس حرکت کرده و از بطن چپ به دهلیز چپ برگردانیده می شود و درنتیجه مقدارخونی . که در هر دقیقه باید وارد سرخرگ آئورت شود کاهش می یابد .
برای جبران این موضوع ، بطن چپ قلب بر فعالیت عادی خود می افزاید تا بتواند میزان ارسال خون را به میزان مورد نیاز بدن برساند. در اثر این نوع فعالیت اضافی ، به تدریج عضلات بطن چپ قلب به طور غیرعادی رشد کرده ضخیم و بزرگ خواهد شد.
اما اگر میزان پس زدن خون به حدی شدید باشد که حتی فعالیت زیاد بطن چپ قلب هم نتواند خون کافی به بدن برساند لذا قسمتی از خون که از سیاهرگهای ششی وارد دهلیز چپ می شود نخواهد توانست توسط بطن چپ به آئورت فرستاده شود .
به این جهت خون در سیاهرگهای ششی و در ریه ها جمع می شود و در نتیجه حالت احتقان ودشواری در کار تنفس یا “نفس تنگی “ظاهر میگردد … بنابر این یکی از علل مهم “نفس تنگی” در بیماران قلبی ، ایجاد همان احتقان یا جمع شدن خون در ریه ها و نفوذ مایعات خون در حبابچه های ریوی میباشد .
“تنگی نلس” در اوایل و در شروع بیماری مواقعی روی می دهد که شخص فعالیت های بدنی و یا کار انجام میدهد ولی در مراحل بعد و در صورت پیشرفت بیماری حتی در حال استراحت و خواب هم “نفس تنگی” عارض می شود . هنگام خوابیدن وخواب که جمع شدگی خون در ریه ها بیشتر است ، سرفه های شبانه و تنگی نفس عارض بیمار می گردد.علاوه بر آن کاهش یافتن جریان خون باعث تورم اندام ها نیز میگردد .
