کمبود آهن می تواند با جراحت، خونریزی یا بیماری ها ایجاد شود مانند اتلاف خون در  آلودگی به کرم قلابدار یا بیماری های دستگاه گوارش که با جذب آهن تداخل می کنند. همچنین، کمبود آهن ممکن است با رژیم غذایی نامتعادل که حاوی آهن، پروتئین، فولات، ویتامین های B6 B12 و C ناکافی است تشدید شود. معمولا کم خونی به علت دریافت ناکافی آهن غذایی یا اختلال در جذب آن ایجاد می گردد.

زنان ورزشکار به خصوص آنهایی که در دو میدانی و ورزش های استقامتی فعالیت می کنند، در صورت عدم دریافت مکمل آهن یا مصرف غذاهای غنی از آهن در دوره هایی از تمرینات خود دارای کمبود آهن خواهند بود. علت اتلاف اضافه آهن در این ورزشکاران مشخص نشده است، ولی تصور می شود که در شرایط پراسترس تمرینات، اتلاف آهن از طریق دستگاه گوارش افزایش می یابد.

شدت کم خونی در یکی از ورزشکاران دو میدانی سبب شکستگی فمور شد که نشان دهنده شدت عوارض مصرف کم آهن است. به نظر می رسید که هر چه شدت تمرینات بیشتر باشد، شاخصهای آهن در زنان کمتر می شود.