ازدياد حجم و رشد زیاده از حد غده پروستات و مجرای خلفی پیشاب، غده کم و بیش بزرگی را در مجاورت گردن مثانه به وجود می آورد که نام صحیح آن آدنوم پری اورترال است. اما چون قدیما پیدایش این تومور را مربوط به بزرگ شدن غده وزی (چربی) میدانستند، و امروز نیز به این نامگذاری غلط آشنا می باشند، بیماری مزبور هنوز هم آدنوم (تومور) پروستات و یا بزرگی غده وزی نامیده میشود.
عوامل مستعد کننده در این بیماری متعدد است و مهمترینشان عبارت اند از التهاب های مجرای خلفی (پشتی)، آماس های غده وزی، تنگی مجرای ادرار، سنگهای مثانه، تصلب شرایین، سیفیلیس، بالاخره سن که بالارفتن آن و التهاب مزمن مجرای خلفی در بروز این بیماری دخالت غیرقابل انکاری دارند.
بزرگ شدن غده وزی عموما از ۴۰ سالگی به بالا ظاهر شده و از ۶۰ سالگی به بالا به حد اعلای وفور خود خواهد رسید و چنانچه در سابقه مبتلایان به آن دقت کافی به عمل آید و در آزمایش نیز سهل انگاری نگردد ، مبتلا بودن بیشترشان به التهاب مزمن مجرا و حتی آماس خود غده ی چربی نیز مسلم می گردد.
