معمولا علل بی اشتهایی و یا کم شیر خوردن نوزادان تا سن چهار ماهگی به موارد زیادی بستگی دارد. ضمن نباید از نظر دور داشت که در هوای گرم تابستان نوزادان هم مثل بزرگ ترها احساس تشنگی میکنند و احتیاج به آب دارند.

چه بسا بی اشتهایی نوزادان به واسطه این باشد که مادر روزانه چند جرعه آب به او نمیخوراند تا تشنگی سلول هایش رفع بشود و احساس گرسنگی در نوزاد آشکار گردد و آن وقت با میل و اشتهای کامل به شیرخواری بپردازد.

در نوزادان بزرگ تر از چهار ماه، بی اشتهایی ممکن است علل دیگری داشته باشد. وقتی طفل وارد چهار ماهگی می شود، بدنش به تغذیه جدیدی نیازمند است و باید علاوه بر شیر، مواد غذایی دیگر نیز به او خورانید. مخصوصا از شش ماهگی به بعد که ذخیره آهن خون کودک تمام می شود، برای رفع کم خونی باید او را با تغذیه جدید آشنا ساخت.

یکی از بزرگ ترین علل بی میلی کودکان بزرگ تر از چهار ماه، یکنواخت بودن نوع غذا و کمبود مواد لازم غذایی در غذای روزانه آنهاست. درست است که شیر غذای کاملی است، ولی فقط برای نوزادانی کافی است که بیشتر از سه چهار ماه ندارند.

یک کودک شش ماهه که خوب می تواند دست و پای خود را حرکت دهد و یا کودکی یک ساله که می تواند راه برود، بنشیند و احیانا بازی کند، بدنش به مصرف غذای بیشتری غیر از شیر، احتیاج دارد و مسلما باید غذای زیادتری بخورد تاکالری لازم برای حیات خود را به دست آورد، وگرنه بی میل خواهد شد و هر چه به او شیر بدهند نخواهد خورد.