ویتامین E به عنوان نابود کننده رادیکال آزاد جزء مهمی از سیستم دفاع آنتی اکسیدانی سلول است که در این سیستم آنزیم های دیگری نیز دخالت دارند شامل سوپراکسید دیس موتاز (SODs)، گلوتاتيون پراکسیداز (GPXs)، گلوتاتیون ردوکتاز (GR)، کاتالاز، تیوردوکسین ردوکتاز (TR). همچنین، عوامل غیرآنزیمی مانند گلوتاتيون و اسید اوریک نیز در این سیستم نقش دارند. بسیاری از این عوامل وابسته به مواد مغذی ضروری دیگر هستند.

برای مثال، بیان GPXs و TR بستگی به وضعیت مناسب سلنیم و بیان SODs بستگی به وضعیت مناسب مس، روی و منگنز و فعالیت GR بستگی به وضعیت ریبوفلاوین دارد. بنابراین، عملکرد آنتی اکسیدانی ویتامین E تحت تاثیر وضعیت تغذیه ای یک یا چند ماده مغذی دیگر قرار دارد. در بسیاری از بیماریهای ناشی از کمبود در حیوانات مانند میوپاتی ها و اختلالات عروقی، مشاهده شده است که ویتامین E قابل جانشین شدن با سلنیم است. این پدیده صرفه جویی تغذیه ای نام دارد.

این عملکرد آنتی اکسیدانی نشان می دهد که مجموع ویتامین E و مواد مغذی در ارتباط با آن برای محافظت بدن در برابر شرایط همراه با استرس اکسیداتیوی مثلا در سالمندی، آلودگی هوا، ارتریت، سرطان، بیماریهای قلبی عروقی، کاتاراکت، دیابت و عفونت مهم می باشند. از آنجایی که ویتامرهای مختلف E در غذاهای مختلف وجود دارند، معمولا مقادیر آنها عطوری بیان می شود که نشان دهنده فعالیت زیستی آنها باشد.