علت خونریزی زیاد و لخته در پریودی چیست؟

علت خونریزی زیاد و لخته در پریودی می‌تواند نشانه‌ای از تغییرات هورمونی، مشکلات رحمی یا حتی اختلالات انعقادی باشد. بسیاری از زنان در دوران قاعدگی خود با افزایش حجم خون و مشاهده لخته‌هایی در ترشحات مواجه می‌شوند که گاهی طبیعی و گاهی هشداردهنده است. آشنایی با دلایل مختلف این وضعیت می‌تواند به تشخیص به‌ موقع و انتخاب راهکار مناسب برای کاهش ناراحتی‌های ناشی از آن کمک کند. در ادامه همراه ما باشید تا مهم‌ترین علل و راه‌های برخورد با این مشکل را بررسی کنیم.

چه مقدار خونریزی در پریود طبیعی است؟

مقدار طبیعی خونریزی در دوران پریود معمولاً بین 30 تا 80 میلی‌ لیتر در کل دوره (حدود ۲ تا ۵ قاشق غذاخوری) است. این مقدار معمولاً طی ۳ تا ۷ روز رخ می‌دهد و بیشتر زنان در روزهای اول، خونریزی بیشتری را تجربه می‌کنند. اگر میزان خون از این مقدار بیشتر شود و نیاز به تعویض تامپون یا نوار بهداشتی هر یک تا دو ساعت باشد، احتمال خونریزی شدید (هایپرمنوره) وجود دارد.

همچنین اگر لخته‌های خونی بزرگ‌تر از یک سکه دیده شود، یا پریودها باعث ضعف، سرگیجه، یا کم‌ خونی شوند، این وضعیت می‌تواند نشانه‌ای از مشکل پزشکی باشد و نیاز به بررسی تخصصی دارد. در ادامه مقاله، به علل و راهکارهای مربوط به این نوع خونریزی‌ها خواهیم پرداخت.

مطالعه بیشتر: قطع فوری پریود خانگی

خونریزی شدید و لخته‌های خونی: طبیعی یا غیرطبیعی؟

وجود مقدار کمی لخته خون در دوران پریود معمولاً طبیعی است، به‌ ویژه در روزهایی که جریان خون شدیدتر است. این لخته‌ها در واقع ترکیبی از خون، بافت‌های جدا شده از دیواره رحم و پروتئین‌های انعقادی هستند که بدن برای کنترل خونریزی تولید می‌کند. اما اگر اندازه لخته‌ها بزرگ‌تر از یک سکه باشد، یا در هر پریود تعداد زیادی از آن‌ها دیده شود، ممکن است نشانه‌ای از خونریزی غیرطبیعی باشد.

خونریزی شدید همراه با لخته می‌تواند به علت‌هایی مانند عدم تعادل هورمونی، فیبروم‌های رحمی، آندومتریوز، پولیپ رحم یا اختلالات انعقادی باشد. در چنین مواردی، بدن نمی‌تواند به‌ درستی خون را لخته کند یا دیواره رحم بیش از حد ضخیم شده است، و این باعث بروز لخته‌های زیاد و خونریزی سنگین می‌شود. بنابراین، اگر لخته‌ها بزرگ، مکرر و همراه با علائمی مثل ضعف، خستگی یا قاعدگی‌های طولانی‌مدت هستند، بهتر است با پزشک مشورت شود.

نقش هورمون‌ها در خونریزی غیرطبیعی پریود

هورمون‌ها نقش کلیدی در تنظیم چرخه قاعدگی دارند و هرگونه عدم تعادل هورمونی می‌تواند باعث خونریزی غیرطبیعی شود. دو هورمون اصلی در این روند، استروژن و پروژسترون هستند. این هورمون‌ها رشد و ریزش دیواره داخلی رحم (اندومتر) را کنترل می‌کنند. اگر تعادل بین آن‌ها به هم بخورد، دیواره رحم ممکن است بیش از حد ضخیم شود، که در نتیجه منجر به پریودهای سنگین‌تر و لخته‌دار خواهد شد.

برای مثال، در زنانی که تخمک‌گذاری منظمی ندارند (مثل دختران نوجوان، زنان نزدیک به یائسگی یا مبتلایان به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک یا PCOS)، سطح پروژسترون کافی تولید نمی‌شود. این موضوع باعث افزایش اثر استروژن و رشد بیش از حد آندومتر می‌شود که در زمان ریزش، خونریزی شدید و گاهی طولانی ایجاد می‌کند. همچنین مصرف برخی داروهای هورمونی یا قطع ناگهانی آن‌ها نیز ممکن است باعث بر هم خوردن نظم هورمونی و بروز خونریزی‌های غیرعادی شود.

اگر چرخه قاعدگی نامنظم، همراه با تغییر در خلق‌ و خو، جوش‌های پوستی یا افزایش موهای زائد باشد، بررسی هورمونی می‌تواند در تشخیص علت اصلی کمک‌ کننده باشد.

فیبروم رحم و تاثیر آن بر خونریزی قاعدگی

فیبروم رحم (یا میوم) توده‌های غیرسرطانی هستند که در دیواره رحم رشد می‌کنند و یکی از شایع‌ترین دلایل خونریزی شدید در دوران قاعدگی به‌ شمار می‌روند. این توده‌ها ممکن است کوچک یا بسیار بزرگ باشند و بسته به محل قرارگیری‌شان، تاثیر متفاوتی بر چرخه قاعدگی بگذارند.

وقتی فیبروم‌ها در بخش داخلی رحم (زیرمخاطی) یا نزدیک به لایه آندومتر قرار دارند، می‌توانند باعث افزایش ضخامت دیواره رحم شوند یا فضای آن را تغییر دهند. در نتیجه، خونریزی‌های پریودی سنگین، طولانی‌مدت و همراه با لخته‌های زیاد اتفاق می‌افتد. برخی زنان حتی مجبور می‌شوند هر یک یا دو ساعت نوار بهداشتی خود را تعویض کنند.

علاوه بر خونریزی شدید، فیبروم‌ها ممکن است باعث درد لگنی، فشار بر مثانه، احساس پری در شکم یا حتی ناباروری شوند. اگرچه علت دقیق ایجاد فیبروم‌ها مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد هورمون‌های زنانه (استروژن و پروژسترون) نقش مهمی در رشد آن‌ها دارند.

در صورت مشاهده علائم مشکوک، انجام سونوگرافی رحم یا هیستروسکوپی می‌تواند به تشخیص فیبروم کمک کند. درمان‌ها نیز بسته به اندازه و شدت علائم می‌توانند شامل داروهای هورمونی، روش‌های غیرجراحی یا جراحی مانند میومکتومی باشند.

آندومتریوز و پریودهای سنگین: چه ارتباطی دارند؟

آندومتریوز یک بیماری مزمن و دردناک است که در آن بافتی مشابه بافت داخلی رحم (آندومتر)، در خارج از رحم رشد می‌کند؛ معمولاً روی تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ، یا دیگر بخش‌های لگن. این بافت‌ها همزمان با چرخه قاعدگی، دچار تغییر می‌شوند و در زمان پریود، خونریزی داخلی و التهاب موضعی ایجاد می‌کنند، اما برخلاف آندومتر واقعی، راهی برای خروج از بدن ندارند.

یکی از نشانه‌های شایع آندومتریوز، پریودهای سنگین و دردناک است. زنان مبتلا ممکن است خونریزی طولانی‌مدت، لخته‌های بزرگ، و گرفتگی‌های شدید شکمی تجربه کنند. علت این موضوع، تحریک و التهاب مکرر بافت‌های خارج رحمی است که به تجمع مایعات، چسبندگی‌های داخلی و اختلال در عملکرد طبیعی رحم منجر می‌شود.

علاوه بر خونریزی شدید، آندومتریوز می‌تواند علائمی مانند درد هنگام رابطه جنسی، مشکلات گوارشی، و ناباروری ایجاد کند. تشخیص دقیق آن معمولاً با لاپاراسکوپی صورت می‌گیرد. برای مدیریت آندومتریوز، بسته به شدت بیماری، می‌توان از داروهای هورمونی، مسکن‌ها یا روش‌های جراحی استفاده کرد. اگر پریودهای سنگین همراه با درد غیرطبیعی دارید، بررسی آندومتریوز می‌تواند قدم مهمی در تشخیص و درمان باشد.

اختلالات انعقادی؛ علت پنهان خونریزی زیاد

یکی از علت‌های کمتر شناخته‌شده اما مهم در خونریزی شدید دوران قاعدگی، اختلالات انعقادی است. این دسته از بیماری‌ها بر توانایی بدن برای لخته‌کردن خون تأثیر می‌گذارند و می‌توانند باعث شوند که خونریزی‌های قاعدگی طولانی‌تر، شدیدتر و همراه با لخته‌های درشت باشند.

یکی از شایع‌ترین اختلالات انعقادی در زنان، بیماری فون‌ویلبراند (Von Willebrand disease) است. در این بیماری، کمبود یا نقص عملکردی یکی از پروتئین‌های لخته‌ کننده خون باعث می‌شود که بدن نتواند به‌ موقع خون را کنترل کند. این موضوع می‌تواند به شکل خونریزی‌های شدید پریودی، کبودی آسان، خون‌دماغ‌های مکرر یا خونریزی طولانی‌مدت بعد از زخم‌ها یا جراحی‌ها ظاهر شود.

متأسفانه، بسیاری از زنان سال‌ها با خونریزی شدید قاعدگی زندگی می‌کنند بدون اینکه متوجه شوند علت آن ممکن است یک اختلال ژنتیکی در سیستم انعقاد خون باشد. اگر فردی سابقه خانوادگی اختلالات خونی دارد، یا از نوجوانی پریودهای خیلی سنگین داشته، باید حتماً با پزشک مشورت کرده و آزمایش‌های تخصصی انعقادی انجام دهد.

درمان اختلالات انعقادی ممکن است شامل داروهای هورمونی، داروهای مخصوص تقویت لخته‌سازی یا در موارد شدید، تزریق فاکتورهای خونی باشد. تشخیص به‌ موقع این نوع مشکلات می‌تواند کیفیت زندگی فرد را به‌ طرز چشمگیری بهبود ببخشد.

عوارض استفاده از وسایل جلوگیری مانند IUD در قاعدگی

استفاده از IUD (دستگاه داخل‌رحمی) به‌ عنوان یکی از روش‌های رایج جلوگیری از بارداری می‌تواند تاثیر قابل‌توجهی بر قاعدگی داشته باشد؛ بسته به نوع آن، این تاثیرات ممکن است مثبت یا منفی باشند. دو نوع اصلی IUD وجود دارد: IUD مسی (غیرهورمونی) و IUD هورمونی (مثل میرنا)، که هرکدام اثرات متفاوتی بر خونریزی پریود دارند.

IUD مسی معمولاً باعث افزایش خونریزی، درد و وجود لخته در قاعدگی می‌شود، به‌ ویژه در ماه‌های اول پس از قرارگیری. مس باعث تحریک پوشش داخلی رحم می‌شود که می‌تواند منجر به قاعدگی‌های سنگین‌تر، طولانی‌تر و همراه با گرفتگی‌های شدید شود. این وضعیت در برخی زنان پس از چند ماه بهبود می‌یابد، اما در بعضی افراد پایدار باقی می‌ماند.

در مقابل، IUD هورمونی اغلب موجب کاهش حجم خونریزی پریود یا حتی قطع کامل آن در برخی زنان می‌شود. این نوع IUD با آزاد سازی تدریجی هورمون پروژستین باعث نازک‌تر شدن دیواره رحم می‌شود که در نتیجه خونریزی کمتر و سبک‌تری ایجاد می‌کند.

با این حال، برخی از زنان ممکن است به IUD به‌ طور کلی حساسیت نشان دهند و دچار لکه‌بینی‌های طولانی، درد لگنی یا تغییرات غیرمنتظره در چرخه قاعدگی شوند. اگر پس از قرار دادن IUD دچار خونریزی غیرعادی، درد شدید یا لخته‌های زیاد شدید، لازم است با پزشک مشورت کنید تا علت بررسی شود و از قرارگیری درست وسیله نیز اطمینان حاصل شود.

علت خونریزی زیاد و لخته در پریودی

علت خونریزی زیاد و لخته در پریودی می‌تواند به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد و در برخی موارد نشانه‌ای از یک اختلال زمینه‌ای باشد. وقتی علت خونریزی زیاد و لخته در پریودی به درستی شناخته شود، می‌توان راهکارهای موثری برای کنترل آن یافت. خونریزی زیاد (هایپرمنوره) زمانی در نظر گرفته می‌شود که فرد در دوران قاعدگی مجبور به تعویض مکرر نوار بهداشتی (هر ۱ تا ۲ ساعت) باشد یا خونریزی بیش از ۷ روز ادامه یابد. لخته‌های خونی در این حالت معمولاً بزرگ‌تر از حد طبیعی (بیش از ۲.۵ سانتی‌ متر) هستند و ممکن است با درد یا ضعف عمومی همراه باشند.

مهم‌ترین علل خونریزی شدید و لخته در پریود عبارت‌اند از:

• عدم تعادل هورمونی: به‌ ویژه بین استروژن و پروژسترون، که منجر به ضخیم‌ شدن غیرطبیعی دیواره رحم و در نتیجه خونریزی زیاد هنگام ریزش آن می‌شود.
• فیبروم رحم (میوم): توده‌های غیرسرطانی در دیواره رحم که ممکن است خونریزی را تشدید کنند.
• آندومتریوز: رشد غیرعادی بافت رحمی در خارج از رحم که می‌تواند منجر به پریودهای سنگین و دردناک شود.
• پولیپ رحم: زائده‌هایی کوچک و خوش‌خیم که می‌توانند خونریزی غیرطبیعی ایجاد کنند.
• اختلالات انعقادی مانند بیماری فون‌ویلبراند: که در آن بدن توانایی لخته‌ سازی طبیعی را ندارد.
• IUD مسی: ممکن است به عنوان یکی از عوارض جانبی، خونریزی را شدیدتر و همراه با لخته کند.
• مشکلات تیروئیدی یا عفونت‌های رحمی نیز گاهی در این وضعیت نقش دارند.

در نهایت، اگر علت خونریزی زیاد و لخته در پریودی با ضعف، کم‌ خونی، درد شدید یا اختلال در فعالیت‌های روزمره همراه باشد، حتماً باید توسط پزشک بررسی شود تا علت دقیق مشخص و درمان مناسب آغاز گردد.

روش‌های تشخیص علت خونریزی شدید پریود

روش‌های تشخیص علت خونریزی زیاد و لخته در پریودی نقش مهمی در تعیین درمان مناسب و پیشگیری از عوارض بعدی دارند. برای شروع، پزشک معمولاً با پرسش درباره تاریخچه پزشکی و بررسی علائم، میزان خونریزی و مدت زمان آن، اطلاعات اولیه را جمع‌آوری می‌کند. سپس، برای یافتن دقیق‌تر علت خونریزی زیاد و لخته در پریودی، ممکن است آزمایش‌های مختلفی درخواست شود.

از مهم‌ترین روش‌های تشخیصی می‌توان به آزمایش خون برای بررسی کم‌ خونی، اختلالات انعقادی، و وضعیت هورمون‌ها اشاره کرد. همچنین، سونوگرافی رحم و تخمدان‌ها به پزشک کمک می‌کند تا وجود فیبروم، پولیپ یا سایر ناهنجاری‌های ساختاری را بررسی کند. در مواردی که نیاز به بررسی دقیق‌تر باشد، ممکن است آزمایش‌هایی مانند هیستروسکوپی یا نمونه‌ برداری از بافت رحم (بیوپسی) انجام شود.

با استفاده از این روش‌ها، پزشک قادر خواهد بود علت خونریزی زیاد و لخته در پریودی را تشخیص دهد و برنامه درمانی مناسب را تعیین کند تا کیفیت زندگی فرد بهبود یابد.

درمان‌های دارویی و خانگی برای کاهش خونریزی زیاد

درمان‌های متنوعی برای کاهش خونریزی زیاد و لخته در پریودی وجود دارد که انتخاب آن‌ها به علت خونریزی زیاد و لخته در پریودی و شرایط فردی بستگی دارد. نخستین گام در درمان، تشخیص دقیق علت است تا بتوان بهترین راهکار را انتخاب کرد. معمولاً پزشکان با تجویز داروهای هورمونی مانند قرص‌های ضدبارداری ترکیبی یا پروژستین تنها، به تنظیم چرخه قاعدگی و کاهش خونریزی کمک می‌کنند. این داروها باعث متعادل شدن سطح هورمون‌ها شده و ضخامت دیواره رحم را کاهش می‌دهند، در نتیجه حجم خونریزی کمتر می‌شود.

علاوه بر داروهای هورمونی، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن نقش مهمی در کاهش درد و خونریزی پریودی دارند. این داروها با کاهش تولید پروستاگلاندین‌ها، که عامل انقباض عضلات رحم و افزایش خونریزی هستند، به کنترل علائم کمک می‌کنند. همچنین، در مواردی که خونریزی شدید به دلیل اختلالات انعقادی یا مشکلات دیگر باشد، پزشک ممکن است داروهای تخصصی مانند ترانکسامیک اسید برای کاهش خونریزی تجویز کند.

در کنار درمان‌های دارویی، روش‌های خانگی و تغذیه‌ای نیز می‌توانند نقش مکملی در بهبود وضعیت داشته باشند. مصرف غذاهای سرشار از آهن مانند گوشت قرمز، اسفناج و عدس، همراه با ویتامین C که جذب آهن را افزایش می‌دهد، برای پیشگیری و درمان کم‌خونی ناشی از خونریزی زیاد بسیار مؤثر است. استفاده از کمپرس گرم روی ناحیه شکم یا حمام آب گرم می‌تواند به کاهش درد و گرفتگی عضلات رحم کمک کند و از شدت ناراحتی بکاهد.

فعالیت بدنی منظم و ورزش‌های ملایم مانند پیاده‌روی، یوگا و تمرینات تنفسی می‌توانند به بهبود گردش خون و تعادل هورمونی کمک کنند و استرس را کاهش دهند، چرا که استرس زیاد ممکن است باعث تشدید خونریزی و اختلال در چرخه قاعدگی شود. همچنین خواب کافی و مدیریت استرس از طریق مدیتیشن یا تکنیک‌های آرام‌ سازی می‌تواند تأثیر مثبتی بر سلامت قاعدگی داشته باشد.

با وجود این روش‌های مفید، همیشه توصیه می‌شود که پیش از شروع هر نوع درمان، خصوصاً دارویی، با پزشک مشورت شود تا علت خونریزی زیاد و لخته در پریودی به‌ درستی تشخیص داده شده و درمان مناسب و ایمن آغاز گردد. درمان خودسرانه ممکن است عوارضی به دنبال داشته باشد و مشکل اصلی را رفع نکند.

تغذیه و سبک زندگی: نقش آن‌ها در تعادل پریود

تغذیه سالم و سبک زندگی متعادل نقش بسیار مهمی در تنظیم چرخه قاعدگی و پیشگیری از مشکلاتی مانند خونریزی شدید دارند. در بسیاری از موارد، تغییر در الگوی زندگی می‌تواند به کنترل بهتر علائم قاعدگی کمک کند، به‌ویژه زمانی که علت خونریزی زیاد و لخته در پریودی به عوامل ساده‌ای مانند کمبود ریزمغذی‌ها، اضافه‌وزن یا استرس بالا مربوط باشد.

داشتن یک رژیم غذایی سرشار از آهن، ویتامین C، ویتامین K و اسیدهای چرب امگا ۳ می‌تواند به بهبود سلامت خون و کاهش شدت خونریزی کمک کند. مواد غذایی مانند گوشت قرمز، تخم‌مرغ، سبزیجات برگ‌ سبز، دانه‌های مغذی و ماهی‌های چرب، همگی گزینه‌های مفیدی هستند. همچنین کاهش مصرف قندهای ساده، غذاهای فراوری‌شده و نوشیدنی‌های کافئین‌ دار می‌تواند نوسانات هورمونی را کاهش دهد و پریود را منظم‌تر کند.

فعالیت بدنی منظم نیز از دیگر عوامل مهم در تعادل پریودهاست. ورزش‌هایی مانند پیاده‌ روی، یوگا و شنا، علاوه بر کاهش استرس، به بهبود جریان خون و تنظیم عملکرد غدد درون‌ ریز کمک می‌کنند. خواب کافی، پرهیز از بی‌خوابی‌های مکرر، و مدیریت استرس از طریق مدیتیشن یا تکنیک‌های آرام‌سازی هم تأثیر مستقیم بر تنظیم سطح هورمون‌ها دارند.

در برخی زنان، چاقی یا کاهش وزن شدید می‌تواند یکی از علت‌های خونریزی زیاد و لخته در پریودی باشد، چرا که بافت چربی نقش مهمی در تولید و تنظیم هورمون‌ها دارد. بنابراین حفظ وزن مناسب و متعادل یکی از گام‌های کلیدی برای کنترل پریودهای شدید است.

در نهایت، تغذیه و سبک زندگی سالم نه‌ تنها به بهبود وضعیت عمومی بدن کمک می‌کنند، بلکه می‌توانند به‌ عنوان بخشی از درمان مکمل در کنار راهکارهای پزشکی برای تنظیم قاعدگی و کاهش خونریزی غیرطبیعی بسیار مؤثر باشند.

چه عواملی باعث پریود سنگین و لخته می‌شوند؟ (جدول راهنما)

علت سیاه و لخته بودن خون پریودی

علت سیاه و لخته بودن خون پریودی معمولاً به دلایل طبیعی و فیزیولوژیکی مربوط می‌شود. زمانی که خون قاعدگی به‌ آرامی از رحم خارج می‌شود، فرصت پیدا می‌کند تا در تماس با هوا اکسید شود و رنگ آن تیره یا سیاه شود. همچنین لخته‌های خون در دوران پریودی ممکن است به‌ دلیل تجمع خون و بافت‌های دیواره رحم ایجاد شوند که در بیشتر موارد نگران‌ کننده نیستند، به‌ ویژه اگر اندازه‌ شان کوچک باشد و با درد یا علائم غیرعادی همراه نباشند.

با این حال، اگر علت سیاه و لخته بودن خون پریودی به تغییرات شدید در قاعدگی، خونریزی‌های زیاد، درد شدید یا بوی نامطبوع همراه باشد، ممکن است نشانه‌ای از مشکلاتی مانند عدم تعادل هورمونی، فیبروم رحم، اندومتریوز یا حتی عفونت‌های رحم باشد. در چنین مواردی بهتر است برای بررسی دقیق‌تر به پزشک متخصص زنان مراجعه شود تا با انجام آزمایش‌ها و سونوگرافی، دلیل اصلی مشخص و درمان مناسب آغاز شود.

گفتار پایانی

در پایان این مقاله باید به این نکته تأکید کنیم که علت خونریزی زیاد و لخته در پریودی همیشه یکسان نیست و می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله اختلالات هورمونی، فیبروم‌ها، آندومتریوز یا حتی بیماری‌های انعقادی قرار گیرد. در بسیاری از موارد، این وضعیت فقط یک نوسان موقت در چرخه طبیعی بدن است؛ اما در برخی دیگر، می‌تواند هشداری جدی برای بررسی‌های بیشتر پزشکی باشد. شناخت دقیق تفاوت میان حالت طبیعی و غیرطبیعی در قاعدگی، نخستین قدم برای حفظ سلامت زنان است.

اگرچه برخی از علائم ممکن است در نگاه اول کم‌اهمیت به‌ نظر برسند، ولی ادامه‌دار شدن آن‌ها نباید نادیده گرفته شود. وقتی علت خونریزی زیاد و لخته در پریودی مشخص شود، می‌توان از طریق راهکارهایی چون تنظیم هورمون‌ها، درمان فیبروم یا حتی تغییر روش‌های پیشگیری از بارداری، شدت علائم را کاهش داد و کیفیت زندگی فرد را بهبود بخشید. آگاهی، پیگیری و مراجعه به پزشک در زمان مناسب، از مهم‌ترین اقدامات برای پیشگیری از پیشرفت مشکلات جدی‌تر است.

در نهایت از شما مخاطب گرامی بابت همراهی‌تان تا انتهای این مقاله سپاسگزاریم. امیدواریم اطلاعات ارائه‌ شده برایتان مفید بوده باشد و در درک بهتر علت خونریزی زیاد و لخته در پریودی به شما کمک کرده باشد. چنانچه علائم نگران‌ کننده‌ای دارید، توصیه می‌کنیم حتماً با پزشک متخصص زنان مشورت کنید تا بررسی‌های دقیق‌تر انجام گیرد و مسیر درمانی مناسب برایتان انتخاب شود.