میگرن و انواع آن

میگرن چیست؟

میگرن یک بیماری عصبی است که به طور معمول باعث حملات سردرد دردناکی می شود که با علائم اضافی مانند حساسیت به نور، صدا، بو یا لمس رخ می دهد.

 غالبا میگرن بیشتر با سردردهای شدید و ناتوان کننده شناخته می شود. سایر علائم  شامل موارد زیر باشد:

حالت تهوع

    استفراغ

    مشکل در صحبت کردن

    بی حسی یا سوزن سوزن شدن

    حساسیت به نور و صدا

این عارضه اغلب در خانواده ها دیده می شود و می تواند همه سنین را تحت تاثیر قرار دهد. احتمال تشخیص میگرن در زنان بیشتر از مردان است.

تشخیص میگرن بر اساس سابقه بالینی، علائم گزارش شده و با رد علل دیگر تعیین می شود. شایع ترین دسته سردردهای میگرنی (یا حملات) دوره ای و  سردردهای مزمن، و سپس سردردهای بدون هاله و سردردهای با اورا یا هاله هستند.

میگرن چه حسی دارد؟

مردم درد میگرن را اینگونه توصیف می کنند:

    ضربان دار

     سوراخ کردن

    کوبیدن

    ناتوان کننده

همچنین می تواند مانند یک درد شدید، کسل کننده و مداوم احساس شود. درد ممکن است خفیف شروع شود. اما بدون درمان، می تواند متوسط ​​تا شدید شود.

درد میگرن معمولاً ناحیه پیشانی را تحت تأثیر قرار می دهد. معمولا در یک طرف سر است، اما می تواند در هر دو طرف رخ دهد یا جابجا شود.

بیشتر حملات میگرنی حدود 4 ساعت طول می کشد. اگر آنها تحت درمان قرار نگیرند یا به درمان پاسخ ندهند، می توانند تا ۷۲ ساعت تا یک هفته ادامه داشته باشند. در میگرن همراه با اورا، درد ممکن است با یک هاله همپوشانی داشته باشد یا اصلاً رخ ندهد.

 

علائم میگرن

علائم میگرن ممکن است ۱ تا ۲ روز قبل از خود سردرد شروع شود. این به عنوان مرحله prodrome شناخته می شود. علائم در این مرحله می تواند شامل موارد زیر باشد:

    هوس های غذایی

    افسردگی

    خستگی یا انرژی کم

    خمیازه مکرر

    بیش فعالی

    تحریک پذیری

    سفتی گردن

در میگرن همراه با اورا، هاله پس از مرحله پیشروی رخ می دهد. در طول هاله، ممکن است در بینایی، احساس، حرکت و گفتار خود دچار مشکل شوید. نمونه هایی از این مشکلات عبارتند از:

    مشکل در صحبت کردن واضح

    احساس سوزن سوزن شدن یا سوزن سوزن شدن در صورت، بازوها یا پاها

    دیدن اشکال، فلاش های نور یا نقاط روشن

    از دست دادن موقت بینایی

مرحله بعدی به عنوان مرحله حمله شناخته می شود. این حادترین یا شدیدترین مرحله ای است که درد میگرنی واقعی رخ می دهد. در برخی افراد، این می تواند در طول هاله همپوشانی داشته باشد یا رخ دهد. علائم فاز حمله می تواند از ساعت ها تا روزها ادامه داشته باشد. علائم میگرن می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

برخی علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    افزایش حساسیت به نور و صدا

    حالت تهوع

    سرگیجه یا احساس ضعف

    درد در یک طرف سر، یا در سمت چپ، سمت راست، جلو، یا پشت، یا در شقیقه‌ها

    سر درد نبض دار و ضربان دار

    استفراغ

پس از مرحله حمله، فرد اغلب مرحله پس از آن را تجربه می کند. در این مرحله معمولاً تغییراتی در خلق و خو و احساسات ایجاد می شود. اینها می توانند از احساس سرخوشی و بسیار خوشحال تا احساس خستگی و بی تفاوتی بسیار متغیر باشند. سردرد خفیف و مبهم ممکن است ادامه یابد. طول و شدت این فازها می تواند به درجات مختلفی در افراد مختلف رخ دهد. گاهی اوقات،  ممکن بهضی از این علایم رخ ندهد و حمله میگرنی ممکن است بدون ایجاد سردرد رخ دهد. 

 

چه چیزی باعث حملات میگرنی می شود؟

محققان علت قطعی میگرن را شناسایی نکرده اند. اما آنها هنوز معتقدند که این وضعیت به دلیل فعالیت “غیر طبیعی” مغز است که بر سیگنال‌ های عصبی و مواد شیمیایی و عروق خونی مغز تأثیر می ‌گذارد.

همچنین بسیاری از محرک های میگرن وجود دارند که به طور مداوم گزارش می شوند، از جمله:

    چراغ های روشن

    گرمای شدید یا سایر موارد شدید در آب و هوا

    کم آبی بدن

    تغییرات فشار هوا

    تغییرات هورمونی در زنان، مانند نوسانات استروژن و پروژسترون در طول قاعدگی، بارداری یا یائسگی

    استرس بیش از حد

    صداهای بلند

    فعالیت بدنی شدید

    حذف وعده های غذایی

    تغییر در الگوهای خواب

    استفاده از برخی داروها، مانند داروهای ضد بارداری خوراکی یا نیتروگلیسیرین

    بوهای غیر معمول

    غذاهای خاص

    سیگار کشیدن

    استفاده از الکل

    مسافرت کردن

اگر حمله میگرنی را تجربه کنید، ممکن است پزشک از شما بخواهد که یک دفترچه سردرد داشته باشید. نوشتن کارهایی که انجام می ‌دادید، غذاهایی که می ‌خوردید و داروهایی که قبل از شروع حمله میگرنی مصرف کرده‌ اید، می ‌تواند به شناسایی محرک‌های شما کمک کند.

آیا میگرن قابل درمان است؟

درمان میگرن

میگرن قابل درمان نیست، اما پزشک می‌ تواند به شما در مدیریت حملات میگرن کمک کند و ابزارهایی را برای درمان علائم در هنگام بروز در اختیار شما قرار دهد، که ممکن است به طور کلی منجر به حملات کمتری شود. درمان همچنین می تواند به کاهش شدت میگرن کمک کند.

برنامه درمانی شما به موارد زیر بستگی دارد:

سن شما

فاصله زمانی حملات میگرنی

    نوع میگرن شما

میزان شدت حمله (بر اساس مدت زمانی که طول می کشد، شدت درد، و چند بار شما را از رفتن به مدرسه یا کار باز می دارند.)

    خواه تهوع یا استفراغ و همچنین علائم دیگر باشد

    سایر شرایط سلامتی که ممکن است داشته باشید و سایر داروهایی که ممکن است مصرف کنید

برنامه درمانی شما ممکن است شامل ترکیبی از موارد زیر باشد: 

    تنظیم سبک زندگی، از جمله مدیریت استرس و اجتناب از محرک های میگرن

    داروهای بدون نسخه درد یا میگرن، مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) یا استامینوفن (تیلنول)  

  داروهای تجویزی میگرن که هر روز برای کمک به پیشگیری از سردردهای میگرنی و کاهش تعداد دفعات سردرد مصرف می‌ کنید.  

  داروهای تجویزی میگرن که به محض شروع حمله مصرف می‌ کنید تا از شدید شدن آن جلوگیری کرده و علائم را کاهش دهند.

    داروهای تجویزی برای کمک به حالت تهوع یا استفراغ  

  اگر به نظر می رسد که میگرن در رابطه با چرخه قاعدگی شما رخ می دهد هورمون درمانی 

 

   مشاوره   

مراقبت های جایگزین، که ممکن است شامل مدیتیشن، طب فشاری یا طب سوزنی باشد

 داروهای درمانی

 می توان از داروها برای جلوگیری از وقوع حمله میگرن یا درمان آن پس از وقوع آن استفاده کرد. ممکن است بتوانید با داروهای بدون نسخه تسکین پیدا کنید. اما اگراین داروها موثر نباشند، ممکن است پزشک تصمیم بگیرد که داروهای دیگری را تجویز کند.

شدت میگرن و وجود هر نوع بیماری دیگر تعیین می کند که کدام درمان برای شما مناسب است.

داروهای حاد – به محض مشکوک شدن به حمله میگرنی که مصرف می شوند – عبارتند از:     NSAID ها: این داروها، مانند ایبوپروفن یا آسپرین، معمولاً در حملات خفیف تا متوسط ​​که تهوع یا استفراغ را شامل نمی شوند، استفاده می شود.

    تریپتان ها: این داروها مانند سوماتریپتان، التریپتان و ریزاتریپتان، معمولاً اولین خط دفاعی برای افرادی هستند که درد عصبی را به عنوان علامت حملات میگرنی خود دارند. 

   داروهای ضد استفراغ: این داروها مانند متوکلوپرامید، کلرپرومازین و پروکلروپرازین معمولاً همراه با NSAID ها برای کمک به کاهش حالت تهوع استفاده می شوند.

    آلکالوئیدهای ارگوت: این داروها، مانند Migranal و Ergomar، اغلب تجویز نمی شوند و معمولاً برای افرادی که به تریپتان ها یا مسکن ها پاسخ نمی دهند، تجویز می شوند.

داروهای پیشگیرانه ( که برای افرادی که حملات میگرنی آنها ممکن است ناتوان کننده باشد یا بیش از چهار بار در ماه اتفاق بیفتد تجویز می شود )یک بار در روز یا هر 3 ماه یکبار از طریق تزریق مصرف می شوند.

این داروها عبارتند از:  

   داروهای ضد فشار خون: این داروها برای فشار خون بالا تجویز می شوند و همچنین می توانند به حملات میگرن کمک کنند. بتا بلوکرها و مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین (کاندزارتان) نمونه هایی از داروهای ضد فشار خون هستند که برای پیشگیری از میگرن استفاده می شوند. 

   داروهای ضد تشنج: برخی از داروهای ضد تشنج نیز ممکن است بتوانند از حملات میگرن جلوگیری کنند. 

   داروهای ضد افسردگی: برخی از داروهای ضد افسردگی مانند آمی تریپتیلین و ونلافاکسین نیز ممکن است بتوانند از حملات میگرن جلوگیری کنند.

    بوتاکس: تزریق بوتاکس به عضلات سر و گردن هر 3 ماه یکبار انجام می شود.

    درمان‌های پپتیدی مرتبط با ژن کلسی‌تونین: این درمان‌ها یا از طریق تزریق یا از طریق IV انجام می‌شوند و از بروز حمله میگرنی جلوگیری می‌کنند. 

محرک های میگرن

در حالی که محرک‌های حمله میگرن می‌توانند بسیار شخصی باشند، برخی غذاها یا مواد غذایی ممکن است بیشتر از سایرین باعث ایجاد حمله شوند. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد: 

    الکل یا نوشیدنی های کافئین دار

    افزودنی های غذایی، مانند نیترات ها (مواد نگهدارنده در گوشت های پخته شده)، آسپارتام (یک قند مصنوعی)، یا مونوسدیم گلوتامات (MSG) 

   تیرامین که به طور طبیعی در برخی غذاها وجود دارد تیرامین همچنین هنگام تخمیر یا پیر شدن غذا افزایش می یابد. اینها شامل غذاهایی مانند برخی از پنیرهای کهنه، کلم ترش و سس سویا هستند. اما تحقیقات در حال انجام در حال بررسی دقیق‌تر نقش تیرامین در میگرن است، زیرا ممکن است آنطور که قبلاً تصور می‌شد محرک بزرگی نباشد. 

سایر محرک های حمله میگرن می توانند متفاوت باشند و تصادفی به نظر برسند:

محرک های هورمونی در زنان

    فشار

    اضطراب  

  هیجان 

   کیفیت خواب ضعیف

    ورزش شدید (اگر آن را اغلب انجام نمی دهید) 

  چراغ های روشن 

   تغییرات آب و هوا 

داروهای هورمون درمانی جایگزین

داشتن دفترچه یادداشتی از زمان وقوع حملات میگرنی می تواند به شما در شناسایی محرک های شخصی کمک کند.

انواع میگرن

انواع مختلفی از میگرن وجود دارد. دو مورد از رایج ترین انواع میگرن بدون اورا و میگرن با اورا هستند. برخی افراد هر دو نوع را دارند. بسیاری از افراد مبتلا به میگرن بیش از یک نوع میگرن دارند.

میگرن بدون هاله اکثر افراد مبتلا به میگرن با سردرد خود هاله ای را تجربه نمی کنند. افرادی که میگرن بدون هاله دارند حداقل پنج حمله داشته اند که این ویژگی ها را دارند:

حمله معمولاً 4 تا 72 ساعت بدون درمان یا اگر درمان مؤثر واقع نشود، طول می کشد 

   حمله حداقل دو مورد از این ویژگی ها را دارد:

        فقط در یک طرف سر رخ می دهد (یک طرفه) 

       درد پالسی و ضربان دار است

        سطح درد متوسط ​​یا شدید است

        درد هنگام حرکت بدتر می شود، مانند هنگام راه رفتن یا بالا رفتن از پله ها

    حمله حداقل یکی از این ویژگی ها را دارد:

        شما را به نور حساس می کند (فوتوفوبیا)

        شما را به صدا حساس می کند (صدا هراسی)

        شما حالت تهوع را با یا بدون استفراغ یا اسهال تجربه می کنید 

   حمله ناشی از مشکل یا تشخیص دیگری نیست .

میگرن همراه با هاله

هاله معمولاً در 25 درصد از افرادی که میگرن دارند رخ می دهد. اگر میگرن همراه با اورا دارید، به احتمال زیاد حداقل دو حمله دارید که این ویژگی ها را دارند: 

    هاله ای که از بین می رود، کاملاً قابل برگشت است و حداقل یکی از این علائم را شامل می شود: 

       مشکلات بینایی (شایع ترین علامت هاله) 

       مشکلات حسی بدن، صورت یا زبان مانند بی حسی، گزگز، یا سرگیجه 

       مشکلات گفتاری یا زبانی   

     مشکلات حرکتی یا ضعف، که ممکن است تا 72 ساعت طول بکشدعلائم ساقه مغز که شامل: 

    مشکل در صحبت کردن یا دیس آرتری (گفتار نامشخص)

    سرگیجه (احساس چرخیدن)

    وزوز گوش یا صدای زنگ در گوش 

   دوبینی

    آتاکسی یا ناتوانی در کنترل حرکات بدن

    مشکلات چشمی فقط در یک چشم، از جمله فلاش نور، نقاط کور، یا کوری موقت (در صورت بروز این علائم، میگرن شبکیه نامیده می شود)

هاله ای که حداقل دو مورد از این ویژگی ها را دارد

:     حداقل یک علامت به تدریج طی 5 دقیقه یا بیشتر گسترش می یابد 

   هر علامت هاله بین 5 دقیقه تا 1 ساعت طول می کشد (اگر سه علامت داشته باشید، ممکن است تا 3 ساعت طول بکشد) 

   حداقل یکی از علائم هاله فقط در یک طرف سر است، از جمله مشکلات بینایی، گفتار یا زبان.

    هاله با حمله یا 1 ساعت قبل از شروع حمله رخ می دهدهاله معمولا قبل از شروع سردرد ایجاد می شود، اما می تواند پس از شروع حمله ادامه یابد. از طرف دیگر، یک هاله ممکن است همزمان با حمله شروع شود. 

میگرن مزمن

میگرن مزمن را “ترکیبی” یا “مخلوط” می نامیدند زیرا می تواند دارای ویژگی های میگرن و سردرد تنشی باشد. گاهی اوقات سردرد میگرنی شدید نیز نامیده می شود و می تواند در اثر مصرف بیش از حد دارو ایجاد شود.

افرادی که میگرن مزمن دارند بیش از 15 روز در ماه به مدت 3 ماه یا بیشتر دچار سردرد تنشی شدید یا حمله میگرنی می شوند. بیش از هشت مورد از این حملات، میگرن با یا بدون هاله است.

برخی از عوامل خطر اضافی که ممکن است فرد را مستعد ابتلا به میگرن مزمن کند عبارتند از:

• اضطراب
•     افسردگی
•     نوع دیگری از دردهای مزمن، مانند آرتریت
•     سایر مشکلات جدی سلامتی (موارد همراه)، مانند فشار خون بالا
•     آسیب های قبلی سر یا گردن

میگرن حاد

یک اصطلاح کلی برای حمله میگرنی است که به عنوان مزمن تشخیص داده نمی شود. نام دیگر این نوع میگرن اپیزودیک است.

افرادی که میگرن اپیزودیک دارند تا 14 روز در ماه دچار حملات می شوند. بنابراین، افراد مبتلا به میگرن اپیزودیک در ماه نسبت به افراد مبتلا به حملات مزمن حملات کمتری دارند.

میگرن دهلیزی به عنوان سرگیجه مرتبط با میگرن نیز شناخته می شود. حدود 1 درصد از جمعیت عمومی با میگرن دهلیزی زندگی می کنند. علائم بر تعادل تأثیر می گذارد، باعث سرگیجه یا هر دو می شود. افراد در هر سنی، از جمله کودکان، ممکن است حملات میگرن دهلیزی را تجربه کنند.

در صورت تشخیص، پزشک ممکن است به شما توصیه کند به یک درمانگر توانبخشی دهلیزی مراجعه کنید. آنها می توانند تمریناتی را به شما بیاموزند تا به شما کمک کنند زمانی که علائم شما در بدترین حالت خود هستند تعادل خود را حفظ کنید. از آنجایی که این حملات میگرنی می توانند بسیار ناتوان کننده باشند، شما و پزشکتان ممکن است در مورد مصرف داروهای پیشگیرانه صحبت کنید.

 میگرن مرتبط با قاعدگی تا 60 درصد از زنانی را که هر نوع میگرنی را تجربه می کنند، تحت تاثیر قرار می دهد. می تواند با یا بدون هاله رخ دهد. حملات همچنین ممکن است قبل، حین یا بعد از قاعدگی و در طول تخمک گذاری اتفاق بیفتند.

تحقیقات نشان داده است که میگرن قاعدگی نسبت به میگرن که با چرخه قاعدگی مرتبط نیست، شدیدتر، طولانی تر و تهوع قابل توجه تری دارد.

هاله میگرنی بدون سردرد، که به آن میگرن خاموش یا میگرن بینایی بدون سردرد نیز می‌گویند، زمانی رخ می‌دهد که فرد دارای هاله باشد، اما سردرد نداشته باشد. این نوع میگرن در افرادی که بعد از ۴۰ سالگی شروع به میگرن می کنند، بیشتر دیده می شود.

علائم هاله بینایی شایع ترین هستند. در این نوع از میگرن، هاله ممکن است به تدریج رخ دهد و علائم در طی چند دقیقه گسترش یابد و از یک علامت به علامت دیگر منتقل شود. پس از علائم بینایی، افراد ممکن است بی‌حسی، مشکلات گفتاری و/یا گزگز در صورت یا دست‌ها داشته باشند.

میگرن هورمونی یا میگرن قاعدگی با هورمون های زنانه، معمولاً استروژن، مرتبط است. بسیاری از افرادی که تخمک گذاری می کنند سردردهای میگرنی را در طی موارد زیر گزارش می کنند:

    دوره آنها

    تخمک گذاری

    بارداری

    قبل از یائسگی

 

حالت تهوع میگرنی

بسیاری از افراد حالت تهوع را به عنوان یکی از علائم میگرن تجربه می کنند. بسیاری نیز استفراغ می کنند. این علائم ممکن است همزمان با حمله شروع شود. اما معمولاً حدود 1 ساعت پس از شروع سردرد شروع می شوند.

حالت تهوع و استفراغ می تواند به اندازه خود حمله آزاردهنده باشد. اگر فقط حالت تهوع دارید، ممکن است بتوانید داروهای معمول میگرن خود را مصرف کنید. با این حال، استفراغ می‌ تواند مانع از مصرف قرص‌ ها یا نگه داشتن آن‌ ها در بدن شما برای جذب طولانی مدت شود. اگر مجبور باشید مصرف داروهای میگرن را به تعویق بیندازید، احتمالاً میگرن شدیدتر می شود.

پیشگیری از میگرن

 اگر میگرن در شما تشخیص داده شده است، چند گزینه وجود دارد که ممکن است به شما در جلوگیری از حمله میگرن کمک کند. برخی ممکن است برای شما بهتر از دیگران کار کنند:   

  غذاها، بوها و موقعیت هایی که باعث حملات میگرنی شما می شوند را بیاموزید و در صورت امکان از آن چیزها اجتناب کنید. 

   هیدراته بمانید. کم آبی می تواند هم به سرگیجه و هم به سردرد منجر شود

.    در صورت امکان از حذف وعده های غذایی خودداری کنید.

    روی خواب با کیفیت تمرکز کنید. خواب خوب شبانه برای سلامت کلی مهم است. 

   ترک سیگار. 

   کاهش استرس را در اولویت زندگی خود قرار دهید.

    زمان و انرژی خود را برای توسعه مهارت های آرامش سرمایه گذاری کنید. 

   به طور منظم تمرین کن. ورزش با کاهش سطح استرس مرتبط است. 

تشخیص میگرن

پزشکان میگرن را با گوش دادن به علائم شما، گرفتن یک سابقه پزشکی و خانوادگی کامل و انجام یک معاینه فیزیکی برای رد سایر علل احتمالی تشخیص می دهند.

اسکن های تصویربرداری، مانند سی تی اسکن یا ام آر آی، می تواند علل دیگر را رد کند، از جمله:

    تومورها

    ساختارهای غیر طبیعی مغز

    سکته

میگرن در کودکان

کودکان می توانند بسیاری از انواع میگرن را مانند بزرگسالان داشته باشند.

تا زمانی که نوجوانان بزرگ‌تر شوند، ممکن است کودکان در هر دو طرف سر علائم بیشتری داشته باشند. به ندرت پیش می آید که کودکان دچار سردرد در پشت سر شوند. حملات میگرنی آنها بین 2 تا 72 ساعت طول می کشد.

چند نوع میگرن در کودکان شایع تر است. یکی از رایج ترین انواع میگرن شکمی است.

میگرن شکمی 

کودکان مبتلا به میگرن شکمی ممکن است به جای سردرد دچار معده درد شوند. درد می تواند متوسط ​​یا شدید باشد. معمولا درد در وسط معده، اطراف ناف است. اما درد ممکن است در این ناحیه خاص نباشد. شکم ممکن است فقط احساس “درد” کند. کودک شما ممکن است سردرد را نیز تجربه کند.

علائم دیگر می تواند شامل موارد زیر باشد:     کمبود اشتها    حالت تهوع با یا بدون استفراغ    حساسیت به نور یا صدا کودکانی که مبتلا به میگرن شکمی هستند احتمالاً در بزرگسالی علائم معمولی میگرن را تجربه می کنند.

حملات میگرن و بارداری

برای بسیاری از افراد باردار، حملات میگرنی در دوران بارداری بهبود می یابد. اما ممکن است پس از زایمان به دلیل تغییرات هورمونی ناگهانی بدتر شوند. حملات در دوران بارداری نیاز به توجه ویژه دارند تا مطمئن شوید که علت حمله مشخص شده است.

تحقیقات در حال انجام است، اما یک مطالعه کوچک اخیر نشان داد که زنان مبتلا به میگرن در دوران بارداری، میزان بیشتری از موارد زیر را تجربه کردند:

    زایمان زودرس یا زودرس

    پره اکلامپسی

    نوزادی که با وزن کم متولد شده است

برخی از داروهای میگرن ممکن است در دوران بارداری بی خطر تلقی نشوند. این می تواند شامل آسپرین باشد. اگر در دوران بارداری دچار میگرن هستید، با پزشک خود همکاری کنید تا راه هایی برای درمان میگرن خود بیابید که به کودک در حال رشد شما آسیبی نرساند.

سردرد مصرف بیش از حد دارو

استفاده مکرر و مکرر از داروهای میگرن گاهی اوقات می ‌تواند باعث چیزی شود که به عنوان سردرد مصرف بیش از حد دارو شناخته می ‌شود (که قبلاً سردرد برگشتی نامیده می‌ شد).

هنگام تعیین نحوه مقابله با میگرن، با پزشک خود در مورد دفعات مصرف دارو صحبت کنید. همچنین، مطمئن شوید که در مورد جایگزین های دارو صحبت کنید.

مقایسه میگرن وسردرد تنشی

سردردهای میگرنی و تنشی، شایع ترین نوع سردرد، علائم مشابهی دارند. اما میگرن با علائم بسیاری همراه است که در سردردهای تنشی مشترک نیستند. سردردهای میگرنی و تنشی نیز به درمان های مشابه پاسخ متفاوتی می دهند.

 علائم مشترک سردردهای تنشی و میگرن:

    درد خفیف تا متوسط

    یک درد مداوم

    درد در دو طرف سر

علائم اختصاصی میگرن:

    درد متوسط ​​تا شدید

    کوبیدن یا ضربان

    ناتوانی در انجام فعالیت های معمول خود

    درد در یک طرف سر

    حالت تهوع با یا بدون استفراغ

    یک هاله

    حساسیت به نور، صدا یا هر دو

 

درمان های خانگی میگرن:

می ‌توانید چند چیز را در خانه امتحان کنید که ممکن است به بهبود درد ناشی از میگرن نیز کمک کند:

    در یک اتاق تاریک و ساکت دراز بکشید.

    پوست سر یا شقیقه های خود را ماساژ دهید.

    یک پارچه سرد روی پیشانی یا پشت گردن خود قرار دهید.

گاهی اوقات علائم میگرن می تواند شبیه علائم سکته مغزی باشد. اگر شما یا یکی از عزیزانتان سردرد دارید، مهم است که فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید:

    باعث اختلال در گفتار یا افتادگی در یک طرف صورت می شود

    باعث ضعف جدید پا یا بازو می شود

    خیلی ناگهانی و شدید و بدون علائم یا هشدار دهنده بروز می کند

    با تب، سفتی گردن، گیجی، تشنج، دوبینی، ضعف، بی حسی، یا مشکل در صحبت کردن رخ می دهد.

    دارای هاله ای است که علائم آن بیش از یک ساعت طول می کشد

    می توان آن را “بدترین سردرد تاریخ” نامید

    با از دست دادن هوشیاری همراه است

اگر سردردها مانع زندگی روزمره شما شده است و مطمئن نیستید که از علائم میگرن هستند، مهم است که با پزشک خود صحبت کنید. سردرد می تواند نشانه ای از مسائل دیگر باشد، و در حالی که میگرن گاهی اوقات می تواند ناتوان کننده باشد، درمان های زیادی وجود دارد.

هر چه زودتر در مورد علائم خود صحبت کنید، پزشک زودتر می تواند شما را در یک برنامه درمانی که ممکن است شامل داروها و تغییرات سبک زندگی باشد، راهنمایی کند.

برگرفته از: داروخانه آنلاین دارونت