بیماری نرمی استخوان یا راشیتیسم چیست و چه علائمی دارد؟

بیماری نرمی استخوان یا راشیتیسم

نرمی استخوان(راشیتیسم) چیست؟

نرمی استخوان یک وضعیت پزشکی است که به نرمی و ضعف استخوان‌ها اشاره دارد. در این وضعیت، استخوان‌ها به دلیل کمبود مواد معدنی مانند کلسیم و فسفر یا به دلیل نقص در ساختار استخوانی، ضعیف می‌شوند. این ممکن است به علت عوامل ژنتیکی، اختلالات هورمونی، نقص ویتامین‌ها یا بیماری‌هایی مانند اوستئوپروز (بیماری استخوانی) رخ دهد.

نرمی استخوان می‌تواند به شکل‌های مختلفی ظاهر شود، از جمله افزایش شکستگی‌های استخوانی، انحراف‌ها در ساختار استخوانی، کاهش قد و تغییرات در شکل بدن. این وضعیت نیاز به تشخیص و درمان تخصصی دارد تا از افزایش مشکلات استخوانی جلوگیری شود و استحکام استخوان‌ها بهبود یابد.

خرید قرص سوپراکل نیچرز اونلی از داروخانه آنلاین دارونت.

نرمی استخوان باچه علائمی خود را نشان میدهد؟

علائم نرمی استخوان ممکن است متنوع باشند و بسته به شدت و موقعیت مشکل متغیر باشند. اما برخی از علائم شایع شامل موارد زیر می‌باشند:

شکستگی‌های مکرر استخوان: افراد با نرمی استخوان ممکن است به راحتی شکستگی‌های استخوانی تجربه کنند، حتی در اثر فعالیت‌های روزمره مانند پیاده‌روی یا بلندی‌نشینی.

درد استخوانی: درد در استخوان‌ها می‌تواند یکی از علائم این وضعیت باشد، به ویژه در افرادی که شکستگی استخوانی داشته‌اند یا در هنگام فشار دادن به استخوان‌ها.

ضعف عمومی: افراد ممکن است احساس ضعف و خستگی عمومی کنند، از جمله در حین انجام فعالیت‌های روزمره.

تغییرات در قد و شکل بدن: نرمی استخوان می‌تواند منجر به کاهش قد، انحراف‌های استخوانی (مانند کوچک شدن انحناهای طبیعی ناحیه های مانند کمر و گردن) و تغییرات در شکل بدن شود.

ناراحتی مفاصل: استخوان‌های ضعیف می‌توانند به مفاصل فشار بیشتری وارد کنند، که می‌تواند منجر به درد و ناراحتی در مفاصل شود.

شکل های مختلف بیماری نرمی استخوان

بیماری‌های نرمی استخوان ممکن است به دلایل مختلفی از جمله نقص در جذب مواد معدنی، اختلالات هورمونی، بیماری‌های ژنتیکی و یا عوامل محیطی رخ دهند. برخی از بیماری‌های شناخته شده که با نرمی استخوان مرتبط هستند عبارتند از:

اوستئوپروز: این بیماری مشترک‌ترین علت نرمی استخوان است. در اوستئوپروز، استخوان‌ها به دلیل کاهش چگالی استخوانی و کاهش تعداد مواد معدنی، ضعیف و نرم می‌شوند که ممکن است به شکستگی‌های مکرر و درد استخوانی منجر شود.

راشیتیسم فمورال جنینی: این بیماری در طی دوره بارداری رخ می‌دهد و به تحریک زیاد پاراتیروئید (پاراتیروئید در جنین) برمی‌گردد که منجر به کاهش کلسیم در استخوان‌ها می‌شود و در نتیجه نرمی استخوان ایجاد می‌شود.

هیپوپاراتیروئیدیسم: این وضعیت به دلیل کاهش ترشح هورمون پاراتیروئید که مسئول حفظ سطح کلسیم در خون است، ایجاد می‌شود که منجر به نرمی استخوان می‌شود.

فاکتورهای ژنتیکی: برخی بیماری‌های ژنتیکی مانند اوستوژنز پس‌ازمنوپوزال، بیماری کریژفلت‌کوتر، و ایون لامبلاستیک همراه با نرمی استخوان هستند.

فرم‌های خاص اوستئوپروز: برخی از فرم‌های خاص اوستئوپروز مانند اوستئوپروز کانال دیفیز (یک نوع اوستئوپروز که به دلیل اختلال در فرم دیفیزی استخوان‌ها ایجاد می‌شود) نیز با نرمی استخوان همراه هستند.

این فقط چند نمونه از بیماری‌هایی هستند که ممکن است با نرمی استخوان همراه باشند. در هر صورت، تشخیص دقیق و درمان صحیح از طریق مشاوره با یک پزشک متخصص استخوان‌ها و معالجه فعال بر اساس علت بستگی دارد.

چه کسانی بیشتر به نرمی استخوان مبتلا میشوند؟

بیشترین موارد نرمی استخوان در افرادی رخ می‌دهد که دارای عوامل خطر زیر هستند:

سن:
با پیری، استخوان‌ها کمتر کلسیم ذخیره می‌کنند و از دست دادن کلسیم از استخوان‌ها افزایش می‌یابد که می‌تواند به نرمی استخوان و اوستئوپروز منجر شود.

جنسیت:
زنان عمدتاً بیشتر از مردان به نرمی استخوان و اوستئوپروز مبتلا می‌شوند، به ویژه پس از سنین پس ازمنوپوز چون در این دوره تولید هورمون‌های جنسی مؤثر بر حفظ چگالی استخوان کاهش می‌یابد.

تاریخچه خانوادگی:
اگر در خانواده شما موارد نرمی استخوان یا اوستئوپروز وجود داشته باشد، احتمال مبتلا شدن شما به این وضعیت افزایش می‌یابد.

تغذیه نامناسب:
کمبود مواد مغذی مانند کلسیم، ویتامین D و فسفر در رژیم غذایی می‌تواند منجر به نرمی استخوان شود.

عوامل هورمونی:
اختلالات هورمونی مانند هیپرپاراتیروئیدیسم (افزایش فعالیت پاراتیروئید) و هیپوپاراتیروئیدیسم (کاهش فعالیت پاراتیروئید) می‌توانند به نرمی استخوان منجر شوند.

فعالیت‌های بدنی ناکافی:
فعالیت بدنی ناکافی می‌تواند باعث کاهش چگالی استخوانی شود و به نرمی استخوان منجر شود.

مصرف دخانیات و الکل:
مصرف بیش از حد دخانیات و الکل می‌تواند به تخریب استخوان‌ها و افزایش خطر نرمی استخوان کمک کند.

بیماری‌های مزمن:
برخی از بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری‌های کلیوی، بیماری‌های تیروئید، و کمبود هورمون رشد می‌توانند باعث نرمی استخوان شوند.

برای پیشگیری از مبتلا شدن به نرمی استخوان چه اقداماتی لازم است؟

برای پیشگیری از مبتلا شدن به نرمی استخوان، می‌توانید اقداماتی انجام دهید که استحکام استخوان‌هایتان را افزایش دهند و خطر ابتلا به بیماری‌های استخوانی را کاهش دهند. این اقدامات شامل موارد زیر می‌شود:

مصرف کافی کلسیم و ویتامین D:
مصرف مناسب کلسیم و ویتامین D می‌تواند به حفظ استحکام استخوان‌ها کمک کند. مواد غذایی غنی از کلسیم مانند لبنیات، سبزیجات تاریخی، ماهی و مواد غذایی غنی از ویتامین D مانند ماهی چرب، تخم مرغ و محصولات غنی شده با ویتامین D را در رژیم غذایی خود در نظر بگیرید.

تمرین منظم:
تمرینات ورزشیی استخوان‌سازی مانند پیاده‌روی، دویدن، شنا، و تمرینات مقاومتی مانند برگرداندن وزن‌ها می‌توانند به افزایش چگالی استخوانی و تقویت استخوان‌ها کمک کنند.

مدیریت استرس و اضطراب:
استرس و اضطراب می‌توانند به تخریب استخوان‌ها و افزایش خطر نرمی استخوان کمک کنند. روش‌های مدیریت استرس مانند مدیتیشن، یوگا و روش‌های تنفسی می‌توانند به کاهش استرس کمک کنند.

مصرف محدود دخانیات و الکل:
مصرف بیش از حد دخانیات و الکل می‌تواند به تخریب استخوان‌ها و افزایش خطر نرمی استخوان کمک کند. بنابراین، تا حد امکان مصرف این مواد را محدود کنید یا از آنها کاملاً اجتناب کنید.

مراقبت از سلامت عمومی:
حفظ سلامت عمومی از طریق مواد غذایی متنوع و سالم، خواب کافی، مدیریت وزن، و کنترل بیماری‌های مزمن می‌تواند به حفظ استحکام استخوان‌ها کمک کند.

آزمایشات و مشاوره پزشکی:
اگر خودتان یا خانواده‌تان تاریخچه بیماری‌های استخوانی دارید یا علائمی از نرمی استخوان مشاهده می‌کنید، بهتر است با پزشک مشاوره کنید. آزمایشات معمولاً به منظور ارزیابی سلامت استخوان‌ها و تشخیص زودرس مشکلات استخوانی انجام می‌شوند.

با اعمال این اقدامات، می‌توانید به شکل فعالی در پیشگیری از نرمی استخوان و حفظ سلامت استخوان‌های خود دخیل باشید.

خرید قرص استئوکینون هولیستیکا از داروخانه آنلاین دارونت.

نحوه تشخیص بیماری نرمی استخوان(راشیتیسم)

تشخیص بیماری راشیتیسم یا نرمی استخوان معمولاً توسط پزشک ارتوپد یا متخصص استخوان‌ها انجام می‌شود. فرایند تشخیص این بیماری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تاریخچه بیماری:
پزشک ابتدا با شما مصاحبه می‌کند و سوالاتی در مورد علائم، نشانه‌ها، تاریخچه خانوادگی و سابقه پزشکی شما می‌پرسد تا اطلاعات کافی را دریافت کند.

بررسی فیزیکی:
پزشک ممکن است با بررسی استخوان‌ها و مفاصل شما و تشخیص علائمی مانند درد، تورم و انحراف‌ها، نشانه‌های مربوط به نرمی استخوان را بررسی کند.

آزمایشات خونی:
آزمایشات خونی ممکن است شامل اندازه‌گیری سطح کلسیم، فسفات، ویتامین D و هورمون‌هایی مانند هورمون پاراتیروئید (PTH) باشد که می‌تواند نشانگر عواملی مانند هیپرپاراتیروئیدیسم (افزایش فعالیت پاراتیروئید) یا هیپوپاراتیروئیدیسم (کاهش فعالیت پاراتیروئید) باشد.

آزمایشات تصویربرداری:
آزمایشات تصویربرداری مانند اسکن دکسا (DEXA) که یک نوع اسکن پرتو ایکس است و اندازه‌گیری چگالی استخوان را انجام می‌دهد، می‌تواند به تشخیص نرمی استخوان کمک کند.

آزمایشات دیگر:
ممکن است پزشک شما سایر آزمایشات تشخیصی مانند آزمایشات تشخیصی بیماری‌های تیروئید یا آزمایشات کلیوی را نیز انجام دهد، زیرا برخی از بیماری‌های مرتبط با استخوان ممکن است به عوامل دیگری مانند اختلالات هورمونی یا بیماری‌های کلیوی نیز مرتبط باشند.

ورزش هایی که به درمان نرمی استخوان کمک میکنند کدامند؟

ورزش منظم و مناسب می‌تواند به تقویت استخوان‌ها و کاهش خطر نرمی استخوان کمک کند. اما، در انتخاب و انجام ورزش‌ها برای درمان نرمی استخوان، باید به موارد زیر توجه کنید:

ورزش‌های استخوان‌سازی:

ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی، دویدن، شنا، بدنسازی، و تمرینات مقاومتی مانند برگرداندن وزن‌ها می‌توانند به تقویت استخوان‌ها و افزایش چگالی استخوانی کمک کنند.

ورزش‌های با بار خطر پایین:

ورزش‌هایی که بار و فشار مستقیم روی استخوان‌ها را کاهش می‌دهند، مانند دوچرخه‌سواری، ایروبیک آبی، و تمرینات آرامشی مانند یوگا و پیلاتس نیز می‌توانند مفید باشند.

اندازه‌گیری تحمل فیزیکی:

قبل از شروع هر برنامه ورزشی، مهم است که تحمل فیزیکی خود را ارزیابی کنید و برنامه ورزشی خود را بر اساس توانایی و حالت فیزیکی خود تنظیم کنید.

تغذیه مناسب:

همراهی ورزش با یک رژیم غذایی مناسب و مغذی که شامل مواد غذایی مهم برای سلامت استخوان‌ها مانند کلسیم، ویتامین D، پروتئین، فسفر، و مواد معدنی دیگر است، اهمیت زیادی دارد.

علائم نرمی استخوان در نوزادان

نرمی استخوان در نوزادان معمولاً به عنوان یک وضعیت ناشی از کمبود کلسیم و ویتامین D در بدن آن‌ها رخ می‌دهد. این وضعیت ممکن است به عنوان نرمی استخوان زاید (که به آن راشیتیسم نوزادی یا نرمی استخوان نوزادی هم گفته می‌شود) شناخته شود. علائم و نشانه‌های نرمی استخوان در نوزادان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

انحرافات استخوانی:
استخوان‌های نرم ممکن است منجر به انحرافات در استخوان‌ها شود که به عنوان مثال، انحراف‌های پاها (معروف به پاهای رانده) یا سرسیمی استخوان‌های ساق پا (که به عنوان “زانوی ایکس” شناخته می‌شود) شناخته می‌شوند.

کاهش قد:
نرمی استخوان می‌تواند منجر به کاهش قد نوزادان شود، زیرا استخوان‌ها در حال رشد و توسعه هستند و نرمی آنها ممکن است به شکل غیرطبیعی این فرآیند را تحت تاثیر قرار دهد.

درد در استخوان‌ها:
نوزادان ممکن است از درد در استخوان‌های خود شکایت کنند، اما این مورد معمولاً در نوزادان بزرگتر و کودکان توانایی بیان کلمات را دارند.

نرمی گردن:
در برخی از نوزادان با نرمی استخوان، گردن آنها نرم و شل می‌شود، که این ممکن است به عنوان “نرمی گردن” شناخته شود.

افزایش تحریک پذیری عضلانی:
نوزادان ممکن است بیشتر به تحریک پذیری عضلانی نشان دهند، به طوری که حرکات آنها نرم‌تر از حد معمول به نظر برسد.

داروخانه آنلاین دارونت.