قرص وزیکر

قرص وزیکر چیست و چه مصرفی دارد؟

ماده مؤثره قرص وزیکر متعلق به گروه آنتی کولینرژیکها میباشد. این دسته از داروها جهت کاهش فعالیت مثانه بیش فعال استفاده میشوند.

بدين ترتيب شما قادر خواهید بود مدت بیشتری را با مثانه پر تحمل کنید و همچنین مقدار ادراری که در مثانه نگه داشته میشود افزایش می یابد.

قرص وزیكر جهت درمان علائم مثانه بیش فعال مورد استفاده قرار میگیرد. این علائم شامل: حس شدید و ناگهانی ادرار کردن بدون هشدار قبلی، تکرر ادرار يا عدم کنترل ادرار به دلیل عدم رسیدن به موقع به دستشویی.

پیش از مصرف قرص وزیکر باید به چه نکاتی توجه داشت؟

وزیکر را در موارد زیر مصرف نکنید:

• اگر قادر به ادرار کردن و خالی کردن کامل مثانه نیستید (احتباس  ادرار)
• در صورت اختلالات شدید شکمی و روده ای (شامل مگاکولون توکسیک، عوارض مربوط به کولیت اولسراتیو)
• اگر دچار بیماری عضلانی میاستنیگراویس که باعث ضعف شدید در برخی عضلات میشود، هستید.
• اگر دچار افزایش فشار داخل چشم و کاهش تدریجی بینایی هستید (گلوکوم)
• اگر به سولیفناسین یا هر یک از ترکیبات وزیکر حساسیت یا آلرژی دارید.
• اگر تحت دیالیز کلیه هستید.
• در صورت ابتلا به بیماریهای شدید کبدی
• اگر دچار اختلالات شدید کلیوی یا اختلالات متوسط کبدی هستید از داروهایی که باعث کاهش دفع وزيكر ميشوند استفاده میکنید (مانند کتوکونازول). پزشک یا داروساز مربوطه در چنین شرایطی شما را راهنمایی می نماید.

در صورت ابتلا به هر یک از موارد بالا و یا ابتلا به موارد فوق در گذشته، پیش از شروع درمان با وزیکر پزشک خود را مطلع سازید.

احتياطات ویژه حين مصرف قرص وزيكر

• اگر در تخلیه مثانه مشکل دارید (انسداد مثانه) یا دچار اشکال در دفع ادرار هستید (جریان باریک ادرار). خطر تجمع ادرار و احتباس ادراری افزایش می یابد.
• در صورت ابتلا به هرگونه انسداد مسير گوارشی یا یبوست
• اگر در معرض خطر کاهش عملکرد دستگاه گوارش (حرکات شکم و روده) می باشید. در چنین شرایطی پزشک مربوطه شما را آگاه خواهد کرد.
• اگر دچار اختلالات شدید کلیوی هستید.
• اگر مبتلا به اختلالات متوسط کبدی هستید.
• اگر دچار فتق هیاتال یا سوزش سردل هستید
• اگر دچار اختلال عصبی (نوروپاتی اتونومیک) هستید.

مصرف در کودکان و نوجوانان

تداخل داروهای دیگر با وزیکر

• داروهای آنتیکولینرژیک دیگر، اثر بخشی و عوارض جانبی هر دو دارو ممکن است افزایش یابد.
• کلینرژیکها که میتوانند باعث کاهش اثر بخشی و زیکر شوند.
• داروهایی مانند متوکلوپرامید و سیزاپراید که عملکرد دستگاه گوارش را افزایش میدهند. مصرف همزمان و زیکر با این داروها ممکن است اثر آنها را کاهش دهد.
• داروهایی مانند کتوکونازول، ريتوناوير، نلفيناوير، ايتراکونازول، وراپامیل و دیلتیازم میزان دفع و زیکر از بدن را کاهش میدهند.
• داروهایی مانند ریفامپین، فنیتوئین و کاربامازپین میتوانند میزان دفع وزیکر از بدن را افزایش دهند.
• داروهایی مانند بیسفوسفوناتها که میتوانند باعث ایجاد یا وخیم تر شدن التهاب مرى (ازوفاژیت) شوند.

مصرف وزيکر همراه با غذا و مایعات

مصرف ویزیکر در بارداری و شيردهی