گلوتریو ای آر

گلوتریو ای آر

 

گلوتریو ای آر وای او به اشکال زیر در جعبه های ۳۰ عددی قرص توسط داروسازی دکتر عبیدی عرضه می گردد.

گلوتریو ای آر ۵/۲/۵/۱۰۰۰: هر قرص حاوی ۵ میلی گرم امپاگلیفلوزین، ۲/۵ میلی گرم لیناگلیپتین و ۱۰۰۰ میلی گرم متفورمین هیدروکلراید به صورت پیوسته رهش است.

گلوتریو ای آر ۱۰/۵/۱۰۰۰: هر قرص حاوی ۱۰ میلی گرم امپاگلیفلوزین، ۵ میلی گرم لیناگلیپتین و ۱۰۰۰ میلی گرم متفورمین هیدروکلراید به صورت پیوسته رهش است.

گلوتریو ای آر ۱۲/۵/۲/۵/۱۰۰۰: هر قرص حاوی 12/5 میلی گرم امپاگلیفلوزین، ۲/۵ میلی گرم لیناگلیپتین و ۱۰۰۰ میلی گرم متفورمین هیدروکلراید به صورت پیوسته رهش است.

گلوتریو ای ار ۲۵/۵/۱۰۰۰: هر قرص حاوی ۲۵ میلی گرم امپاگلیفلوزین، ۵ میلی گرم لیناگلیبتین و ۱۰۰۰ میلی گرم متفورمین هیدروکلراید به صورت پیوسته رهش است.

 

موارد مصرف گلوتریو ای آر

گلوتریو ای ار حاوی ۳ داروی ضد دیابت امپاگلیفلوزین، لیناگلیپتین و متفورمین هیدروکلراید به صورت پیوسته رهش است و در موارد زیر مورد مصرف قرار میگیرد:

همراه با رژیم غذایی و ورزش جهت کاهش قند خون در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۲

در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع ۲ همراه با بیماری شناخته شده قلبی عروقی که مصرف امپاگلیفلوزین (موجود در این دارو) جهت کاهش احتمال مرگ ناشی از بیماری قلبی عروقی مورد نیاز است.

 

راهنماییهای عمومی

این دارو برای بیماری فعلی شما تجویز شده است. لذا از مصرف آن در موارد مشابه و یا توصیه آن به دیگران خودداری نمایید.

قبل از مصرف این دارو موارد زیر را به اطلاع پزشک یا داروساز برسانید:

1- وجود هر گونه حساسیت

2- بارداری یا شیردهی

3- استفاده از سایر داروها

4- ابتلا به بیماریهای دیگر

 

موارد منع مصرف

۱- سابقه حساسیت به امپاگلیفلوزین، لیناگلیپتین، متفورمین و یا هر یک از مواد متشکله این دارو که میتواند با واکنشهایی مانند آنافیلاکسی، آنژیوادم، درماتیت اکسفولیاتیو یا ورقه شدن پوست، کهبر و یا بیش فعالی برونش همراه باشد.

2- نارسایی شدید کلیوی، مرحله انتهایی بیماری کلیوی و بیماران تحت دیالیز

3- بیماری و یا نارسایی عملکرد کلیه ناشی از کولاپس قلبی عروقی (شوک)، انفارکتوس میوکارد حاد و سپتی سمی (عفونت خون)

4- اسیدوز متابولیک حاد یا مزمن شامل کتواسیدوز دیابتی (افزایش میزان کتونها در خون یا ادرار) همراه با و یا بدون اغما

5- درمان کنو اسیدوز دیابتی همراه با انسولین، درمان دیابت ملیتوس نوع یک

6- در بیماران تحت بررسیهای رادیولوژی با تزریق داخل عروقی مواد کنتراست بددار

7- در شرایطی که کنترل دقیق قند خون مورد نیاز باشد مانند:

– سوختگی های شدید

– از دست دادن آب بدن (مانند اسهال شدید یا مقاوم، استفراغ راجعه)

عفونت شدید (مانند عفونتهای دستگاه تنفسی و ادراری)

– جراحی بزرگ

– ضربات شدید

8- بیماری شدید، حاد یا مزمن کبد

9- اعتیاد به الکل، سمیت ناشی از مصرف الکل

10- بارداری (سه ماهه دوم و سوم) و شیردهی

 

مصرف گلوتریو ای آر در بارداری و شیردهی

بارداری: مطالعات کافی و به خوبی کنترل شده در زنان باردار انجام نشده است. مصرف این دارو در دوران بارداری بخصوص طی سه ماهه دوم و سوم بارداری توصیه نمیشود.

شیردهی: در مورد ترشح این دارو در شیر انسان اطلاعاتی در دسترس نمیباشد. لذا مصرف آن طی این دوران توصیه نمی گردد.

 

هشدارها

1- بی خطری و کارآیی این دارو در کودکان کمتر از ۱۸ سال ثبت نشده است.

2- در بیماران سالخورده احتمال بروز کاهش حجم داخل عروقی، نارسایی کلیوی و عفونت ادراری افزایش مییابد. مصرف دارو در بیماران بالاتر از ۸۰ سال توصیه نمیگردد مگر آن که عدم کاهش عملکرد کلیوی آنها قطعی باشد. این بیماران بیشتر مستعد ابتلا به اسیدوز لاکتیک میباشند.

3- حضور بیماریهای دیگر ممکن است در مصرف این دارو تاثیر بگذارد. در صورت ابتلا به بیماریهای دیگر بخصوص موارد زیر پزشک خود را مطلع نمایید:

عفونت های قارچی دستگاه تناسلی – احتمال بروز عفونتهای قارچی دستگاه تناسلی در بیماران با سابقه قبلی این عفونتها و مردان ختنه نشده بیشتر است.

کاهش فشار خون – احتمال کاهش فشار خون علامتی به علت کاهش حجم داخل عروقی، بخصوص در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی، بیماران سالخورده، بیماران تحت درمان با داروهای مدر و بیماران با فشار خون سیستولیک پایین وجود دارد.

اختلالات چربی خون – احتمال افزایش کلسترول لیپوپروتئین با دانسیته پایین (LDL-C) وجود دارد. لذا مقدار LDL-C باید مورد پایش قرار گیرد و در صورت نیاز درمان انجام شود.

بیماری های کلیوی – احتمال غیر عادی شدن عملکرد کلیه بخصوص در بیماران سالخورده و بیماران با سابقه قبلی نارسایی کلیوی وجود دارد.

عفونت دستگاه ادراری – احتمال ابتلا به عفونت دستگاه ادراری ممکن است افزایش یابد. علایم و نشانه های عفونت دستگاه ادراری باید مورد پایش قرار گیرد و در صورت لزوم درمان انجام شود.

کتو اسیدوز دیابتی – مصرف این دارو توصیه نمیشود.

دیابت ملیتوس نوع یک (دیابت وابسته به انسولین) – مصرف این دارو توصیه نمیگردد.

پانکراتیت حاد (التهاب پانکراس) – مواردی از بروز پانکراتیت حاد گزارش شده است. در صورت احتمال بروز پانکراتیت مصرف دارو باید سریعا قطع گردد.

اسهال، فلح معده، انسداد روده، استفراغ و سایر شرایطی که باعث تاخیر در جذب غذا میگردند – در شرایطی که تخلیه معده کاهش یافته و یا با تاخیر انجام میگردد. ممکن است مقدار مصرف دارو تغییر یابد و یا درمان با انسولین انجام گیرد.

تغییرات هورمونی در خانمها، تب بالا، پُرکاری غده فوق کلیه که به طور مناسب درمان نشده و استرس های روانی – در این شرایط که مقدار قند خون افزایش میباید، کنترل قند خون باید بیشتر انجام شود و مقدار مصرف دارو نیز به طور موقت یا دایمی افزایش یابد در صورت عدم کنترل قند خون درمان ممکن است به انسولین تغییر یابد.

پرکاری یا کم کاری غده تیروئید که به طور مناسب کنترل نشده است – تغییر در مقدار مصرف این دارو تا کنترل شرایط تیروئید ممکن است ضروری باشد.

شرایطی که موجب کاهش قند خون میشوند مانند بی کفایتی غده فوق کلیوی که به درستی کنترل نشده، شرایط جسمی ضعیف ،سوء تغذیه، بی کفایتی غده هیپوفیز که به طور مناسب کنترل نشده است – در این شرایط که بیماران به طور دانی در معرض کاهش قند خون قرار میگیرند درمان با این دارو احتمال بروز هیپوگلیسمی شدید را افزایش میدهد. در این صورت کاهش مقدار مصرف دارو یا پایش بیشتر قند خون ممکن است ضروری باشد.

کمبود ویتامین B12 – در برخی بیماران با مصرف این دارو طی ۲۹ هفته کاهش میزان ویتامین B12 پایین تر از حد طبیعی و بدون علایم بالینی گزارش شده است. کمبود ویتامینB12 یک عارضه جانبی شایع در بیماران تحت درمان با متفورمین بخصوص افرادی است که دوزهای بالای دارو را دریافت نموده یا به مدت طولانی تری تحت درمان هستند و یا آن که دارای عوامل ریسک میباشند. از عوامل ریسک کمبود ویتامین B12 میتوان به موارد زیر اشاره نمود:

سطح سرمی ویتامین  B12 در حد پایین محدوده طبیعی، کاهش جذب ویتامین B12 (مانند افراد سالخورده و بیماران مبتلا به مشکلات گوارشی مانند گاسترکتومی کامل یا جزیی، بیماری کرون با سایر بیماریهای التهابی روده، بیماری خود ایمنی)، رژیمهای غذایی با مقادیر کم ویتامین B12 (مانند رژیمهای وگان و برخی رژیمهای گیاهخواری)، استعداد ژنتیکی کمبود ویتامین B12 مانند کمبود گیرنده فاکتور ذاتی (سندرم ایمرسلاند – گراسبک Imenshund-Grasheck Syndrome و کمبود آنزیم ترانس کوبالامین II ) و مصرف همزمان داروهای مختل کننده جذب ویتامین B12 (شامل کلشی سین و مهارکننده های پمپ پروتون)

 

موارد احتیاط

1- به منظور کنترل پیشرفت درمان بخصوص در چند هفته اول مصرف دارو در فواصل منظم به پزشک خود مراجعه نمایید. دستورات پزشک را در مورد مصرف الکل، مصرف همزمان با سایر داروها و مسافرت به طور دقیق رعایت نمایید.

2- در موارد نیاز به کمکهای اورژانسی رعایت شرایط زیر ضروری است.

– استفاده دایم از دستبند و یا گردنبند در برگیرنده مشخصات پزشکی همچنین همراه داشتن کارت شناسایی پزشکی حاوی اطلاعات مربوط به این بیماری و داروهای مورد مصرف

-به همراه داشتن قندهای سریع الاثر به منظور درمان افت قند خون

3- در صورت انجام جراحی و سایر آزمایشات پزشکی با اشعه ایکس، پزشک معالج خود را در جریان مصرف این دارو قرار دهید. در چنین شرایطی قطع مصرف دارو حداقل به مدت ۲ روز پس از انجام جراحی یا آزمایشات پزشکی ممکن است توسط پزشک توصیه گردد. در طی این مدت در صورت عدم کنترل قند خون توسط رژیم غذایی و ورزش مصرف انسولین مسکن است ضروری باشد.

4- قطع مصرف دارو حداقل به مدت ۳ روز قبل از جراحی بزرگ و یا منع مصرف طولانی مدت غذا توصیه میگردد.

5- مصرف متفورمین زیاد تحت شرایط خاصی میتواند باعث بروز اسیدوز لاکتیک گردد. علایم اسیدوز لاکتیک شدید بوده و به سرعت تظاهر مینماید و معمولا زمانی اتفاق میافتد که با بیماریهای دیگر مانند حمله قلبی یا نارسایی کلیه همراه باشد. این علایم شامل اسهال، تنفس سریع و کوتاه، درد یا انقباض شدید عضله، خواب آلودگی، خستگی یا ضعف غیر معمول میباشند.

6- در صورت بروز علایم اسیدوز لاکتیک، میزان قند خون را کنترل نموده و بیمار را به سرعت به اورژانس منتقل نمایید. در صورت استفراغ شدید پزشک را مطلع کنید.

7- مصرف مقادیر بیش از حد دارو میتواند منجر به افت قند خون (هیپوگلیسمی) گردد.

علایم هیپوگلیسمی باید قبل از بروز بیهوشی درمان گردد. این علایم در افراد مختلف متفاوت است لذا آگاهی داشتن از علایم معمول هیپوگلیسمی به منظور درمان سریع آن ضروری است.

این علایم میتواند شامل موارد زیر گردد:

احساس اضطراب، تغییر رفتار، تاری دید، عرق سرد، اغتشاش شعور، پوست رنگ پریده سرد، اشکال در تمرکز حواس، خواب آلودگی، گرسنگی مفرط، ضربان تند قلب، سردرد، تهوع، عصبانیت، کابوس، خواب نا آرام، لرزش، اشکال در تکلم، خستگی یا ضعف غیر عادی

علایم هیپوگلیسمی که ممکن است به سرعت پیشرفت نماید ممکن است به دلایل زیر ایجاد شود:

تاخیر یا از دست دادن یک وعده غذا یا مصرف تنقلات، ورزش مفرط، مصرف مقادیر زیاد الکل، مصرف برخی داروها، استفاده از مقادیر زیاد انسولین و داروهای سولفونیل اوره و همچنین بیماری (بخصوص همراه با استفراغ و اسهال)

8- در صورت بروز افت قند خون (هیپوگلیسمی) و احساس گیجی، از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارد، خودداری نمایید.

9- مشکل دیگر در ارتباط با عدم کنترل بیماری دیایت، هیپرگلیسمی (بالا بودن قند خون) است. علایم هیپرگلیسمی آهسته تر از علایم هیپوگلیسمی (افت قند خون) ظاهر میگردد. در صورت مشاهده هر یک از علایم هیپرکلیمی، سریعاً با پزشک تماس بگیرید این علایم میتواند شامل موارد زیر شود:

تاری دید، خواب آلودگی، خشکی دهان، تکرر ادرار و افزایش حجم آن، کاهش اشتها، درد معده، تهوع یا استفراغ، خستگی، تشنگی غیرعادی

در صورت مشاهده هر یک از علایم برافروختگی و خشکی پوست، بوی تنفس استونی، حضور کنونها در ادرار، بیهوشی ناگهانی و اشکال در تنفس (سریع و عمیق) بیمار باید سریعا به اورژانس منتقل گردد.

علایم هیپر گلسمی ممکن است به دلایل زیر ایجاد شود:

تب و عفونت، عدم مصرف مقدار کافی دارو و یا از دست دادن یک نوبت از مصرف آن، مصرف داروهای دیگری که مقدار قند خون را تغییر میدهند، ورزش نکردن کافی، خوردن بیش از حد یا عدم رعایت رژیم غذایی

10- در صورت بروز قند خون بالا، پزشک ممکن است مقدار داروهای ضد دیابت یا برنامههای غذایی را تغییر دهد. علایم هیپرگلیسمی قبل از جدی شدن آن باید اصلاح گردد.

11- مصرف این دارو ممکن است باعث مثبت شدن آزمایش قند ادرار شود.

12- در صورت بروز با تشدید علایم کمبود B12 مانند خستگی مفرط، درد یا قرمزی زبان، سوزن سوزن شدن و پوست رنگ پریده یا زرد با پزشک تماس بگیرید. شناسایی بیماران مبتلا به کم خونی یا نوروپاتی ناشی از کمبود ویتامین B12 بسیار اهمیت دارد و به منظور جلوگیری از بروز علایم دایمی درمان باید سریعا انجام شود. در طی درمان کمبود ویتامین B12 مصرف متفورمین مادامی که تحمل شود میتواند ادامه یابد.

13- مراقبتهای پیشگیرانه از پاها طی درمان با این دارو ضروری است. بیماران تحت درمان با این دارو باید از نظر علایم و نشانه های عفونت پای دیابتی (از جمله استئومیلیت)، درد یا حساسیت جدید یا زخمهای اندام های تحتانی مورد پایش قرار گیرند و درمان مناسب برای آنها لحاظ گردد.

14- در هنگام مصرف این دارو، آزمایشات مربوط به سطح کلسترول خون، عملکرد کلیوی، قند خون ناشتا، هموگلوبین A1C و B12 (به صورت دوره ای) را انجام دهید. این آزمایشات به منظور پایش بیماری و یا کنترل عوارض جانبی صورت می گیرد. از این رو در فواصل منظم به پزشک مراجعه نمایید.

 

تداخل گلوتریو ای آر:

 

قبل از مصرف این دارو چنانچه از داروهای زیر استفاده مینمایید پزشک خود را مطلع سازید:

آندروژن ها (به غیر از دانازول)، داروهای کاهنده قند خون (مانند انسولین، سولفونیل اوره ها)، پگویسومانت، کلوفییرات، داروهای مهار کننده منوآمین اکسیداز، پروبنسید، پروپرانولول، ریفابوتین، ریفامپین، سالیسیلات ها، سولفونامیدهای طولانی اثر – با مصرف توام داروها اثر کاهنده قند خون این دارو ممکن است افزایش یابد.

داروهای مسدود کننده کانال کلسیم، کورتیکواستروئیدها (تنفس شونده دهانی، سیستمیک)، دانازول، هورمونهای لوتتینه کننده، آنالوگهای ترشح کننده هورمون، استروژن،ها داروهای هورمونی پیشگیری از بارداری، ایزونیازید. اسید نیکوتینیک، فنوتیازین ها، فنی توئین، داروهای سمپاتومیمتیک، مدرهای تیازیدی، هورمونهای تیروئیدی، سوماتروپین – برخی داروها باعث هیپرگلیسمی (بالا بودن قند خون) میگردند و ممکن است کاهش کنترل قند خون را سبب گردند. اگر مصرف این داروها در بیمار تحت درمان با گلوتریو ای از قطع گردد پایش دقیق بیمار به لحاظ بروز هیپوگلیسمی (افت قند خون) ضروری است.

دلوکستین، لوودوپا – با مصرف توام داروها اثر کاهنده فشار خون وضعیتی ناشی از مصرف این داروها ممکن است افزایش یابد.

داروهای کاهنده فشار خون – با مصرف همزمان داروها عوارض جانبی و سمیت سایر داروهای کاهنده فشار خون ممکن است افزایش یابد.

الكل – مصرف مقادیر بسیار زیاد حاد یا مزمن الكل ممکن است باعث افزایش احتمال بروز هیپوگلیسمی (افت قند خون) گردد بخصوص اگر همراه با غذا مصرف نشود.

سایمتیدین، داروهای کاتیونی دفع شونده از طریق انتقال توبولار کلیوی (مانند آمیلوراید، دیگوکسین، مرفین، پروکائین آمید، کینیدین ،کینین، رانیتیدین، تریامترن، تری متوپريم، وانکومایسین و سفالکسین) – در مصرف توام داروها، تنظیم مقدار مصرف دارو و پایش دقیق بیمار توصیه میگردد.

فورسماید – در مصرف توام داروها، کاهش مقدار مصرف گلوتریو ای آر ممکن است مورد نیاز باشد.

مواد کنتراست یددار – در بیماران تحت درمان با متفورمین، تزریق داخل وریدی مواد کنتراست یددار میتواند باعث نارسایی حاد کلیوی همراه با اسیدوز لاکتیک گردد. لذا قطع موقت مصرف متفورمین، قبل با در هنگام انجام این آزمایشات تا ۴۸ ساعت پس از آن باید انجام گیرد.

نیفدیپین – با مصرف توام داروها مقدار متفورمین در خون و ادرار افزایش میباشد.

داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین – لیناگلیپتین ممکن است عوارض جانبی یا اثرات سمی این داروها بخصوص ریسک آنژیوادم را افزایش دهد.

بوسنتان، دابرافنیب، دفراسیروکس، سیلتوکسیمب، توسیلیزومب – با مصرف توام داروها مقدار لیناگلیپتین در خون ممکن است کاهش یابد.

ریتوناویر – با مصرف توام داروها مقدار لیناگلیپتین در خون ممکن است افزایش یابد.

 

مقدار و نحوه مصرف گلوتریو ای آر

مقدار مصرف هر دارو را پزشک تعیین میکند ولی مقدار مصرف معمولی این دارو به قرار زیر است:

 

بزرگسالان

بر اساس رژیم دارویی فعلی هر بیمار دوز شروع به صورت زیر تعیین میگردد:

-در بیماران تحت درمان با متفورمین هیدروکلراید همراه با و یا بدون لیناگلیپتین، شروع درمان با گلوتریو ای آر باید با دوزی انجام گیرد که حاوی مقادیر مشابه مصرف کل روزانه متفورمین هیدروکلراید، 10 میلی گرم امپاگلیفلوزین و 5 میلی گرم لیناگلیپتین در روز باشد.

-در بیماران تحت درمان با متفورمین هیدروکلراید و امپاگلیفلوزین، همراه با و یا بدون لیناگلیپتین شروع درمان با گلوتریو ای آر باید با دوزی انجام گیرد که حاوی مقادیر مشابه مصرف کل روزانه متفورمین هیدروکلراید، امپاگلیفلوزین و 5 میلی گرم لیناگلیپتین در روز باشد.

مقدار مصرف بر اساس کارایی دارو و تحمل بیمار توسط پزشک تعیین می گردد. حداکثر مقدار مصرف این دارو معادل ۲۵ میلی گرم امپاگلیفلوزین ۵ میلی گرم لیناگلیپتین و 2000 میلی گرم متفورمین هیدروکلراید در روز است.پ

گلوتریو ای آر ۱۰/۵/۱۰۰۰ یا گلوتریو ای آر ۲۵/۵/۱۰۰۰ به صورت یک قرص یک بار در روز مصرف میشود.

گلوتر یو ای آر ۵/۲/۵/۱۰۰۰ یا گلوتریو ای آر ۱۲/۵/۵/۱۰۰۰ به صورت دو قرص با هم یک بار در روز مصرف میشود.

 

کودکان

بی خطری و کارآیی این دارو در کودکان ثبت نشده است.

 

در خصوص نحوه صحیح مصرف گلوتریو ای آر به نکات زیر توجه کنید:

 

1- این دارو را دقیقا مطابق با دستور پزشک مصرف کنید.

2- این دارو را یکبار در روز همراه با غذا و در هنگام صبح میل نمایید. مصرف دارو همراه با غذا احتمال تحریکات معده را کاهش میدهد.

3- قرص را به طور کامل بلعیده، از شکستن، خرد کردن، حل کردن یا جویدن آن خودداری نمایید. در صورت اشکال در بلع قرص با پزشک خود مشورت نمایید.

4- در صورت مشاهده قرص در مدفوع، با پزشک خود مشورت نمایید. از قطع مصرف ناگهانی دارو بدون مشورت با پزشک خودداری نمایید.

5- مصرف همزمان این دارو با سایر داروهای ضد دیابت ممکن است توسط پزشک توصیه گردد. در چنین شرایطی افت قند خون ممکن است حادث شود.

6- قبل از شروع و در طی دوره درمان، آزمایشات خون جهت کنترل عملکرد کلیه ها توسط پزشک انجام میگیرد.

7- در هنگام مصرف این دارو ممکن است در ادرار قند مشاهده گردد.

8- در هنگام مصرف این دارو رعایت رژیم غذایی انجام تمرینات ورزشی و نحوه اندازه گیری قند خون توسط پزشک توصیه می گردد.

9- در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید، به محض به یاد آوردن فورا آن را میل کنید. در صورت عدم به یاد آوردن زمان مصرف نوبت بعدی، فقط آن نوبت را مصرف نموده و از دو برابر کردن مقدار دارو خودداری کنید.

 

عوارض گلوتریو ای آر:

 

هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است باعث بروز برخی عوارض ناخواسته نیز شود اگرچه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود.

 

• اسیدوز لاکتیک (بسیار نادر ولی عارضه جانبی بسیار جدی) : مصرف دارو را قطع نموده و سریعا با پزشک یا نزدیکترین مراکز درمانی تماس بگیرید.
• دهیدراسیون (از دست دادن آب و نمک بدن) : علایم شامل احساس گیجی ،سنکوپ، منگی یا ضعف بخصوص در هنگام برخاستن است.
• کتواسیدوز (افزایش کتونها در خون یا ادرار) : علایم شامل تهوع، استفراغ، درد ناحیه معده (شکمی)، خستگی و اشکال در تنفس است. این عارضه ممکن است ارتباطی با مقدار قند خون نداشته باشد. کتواسیدوز یک عارضه جدی است و باید در بیمارستان درمان گردد.
• بیماری های کلیوی : آسیب ناگهانی کلیه مشاهده شده است. در صورت کاهش مقدار غذا و مایعات در هنگام بیماری یا ناتوانی در خوردن غذا، از دست دادن آب بدن ناشی از استفراغ، اسهال با هر از گرفتن به مدت بسیار طولانی در معرض آفتاب، سریعا با پزشک خود تماس بگیرید.
• عفونت های جدی دستگاه ادراری ک علایم شامل احساس سوزش در هنگام دفع ادرار، تکرر ادرار، درد در بخش پایینی معده (لگن)، وجود خون در ادرار، تب، درد در ناحیه پشت، تهوع یا استفراغ است. در صورت مشاهده هر یک از این عوارض با پزشک خود تماس بگیرید.
• افت قند خون (هیپوگلیسمی) : در صورتی که این دارو همزمان با داروی پایین آورنده قند خون دیگر مانند سولفونیل اوره یا انسولین مصرف شود، احتمال بروز هیپوگلیسمی (افت قند خون) افزایش مییاند. در چنین شرایطی مقدار مصرف داروی سولفونیل اوره یا انسولین ممکن است توسط پزشک کاهش یابد. علایم و نشانه های افت قند خون شامل سر درد، خواب آلودگی، ضعف، تحریک پذیری، گرسنگی، ضربان سریع، قلب، اغتشاش شعور، لرز یا احساس عصبی بودن، گیجی و تعریق میگردد.
• فاشئیت نکروزان : یک عفونت باکتریایی نادر ولیکن جدی است که سبب تخریب بافت زیر پوست ناحیه بین و اطراف مقعد و آلت تناسلی میگردد. در صورت مشاهده تب، احساس ضعف شدید، خستگی یا ناراحتی (کسالت)، درد با حساسیت به لمس، تورم و قرمزی پوست ناحیه بین مقعد و آلت تناسلی سریعا با پزشک خود تماس بگیرید.
• عفونت مخمری واژن : علایم شامل ترشح سفید با مایل به زرد و بودار واژن (ترشح میتواند به صورت توده ای یا پنیر مانند باشد) یا خارش واژن است.
• عفونت مخمری آلت تناسلی مردان : علایم شامل تورم آلت تناسلی، قرمزی، خارش، بثورات جلدی آلت تناسلی، بوی نامطبوع ترشحات، درد پوست ناحیه آلت تناسلی است.
• واکنشهای آلرژیک (حساسیتی) ک در صورت مشاهده ورم صورت، لبها، گلو و سایر نواحی پوست، اشکال در بلع یا تنفس، کهیر، بثورات جلدی،خارش، ورقه و پوسته شدن پوست، مصرف دارو را قطع نموده و سریعا با پزشک یا نزدیکترین مراکز درمانی تماس بگیرید.
• کاهش ویتامین B12 : مصرف مقادیر بالا یا طولانی مدت متفورمین ممکن است باعث کاهش مقدار ویتامین B12 در خون بخصوص در بیماران با ریسک ابتلا به کمبود این ویتامین گردد. بیماران مبتلا به کمبود ویتامین B12 می توانند بدون علامت بوده یا دارای علایم کم خونی مگالوبلاستیک یا نوروپاتی و یا هر دو باشند. سایر علایم سطح پایین ویتامین B12 ممکن است شامل اختلالات ذهنی (افسردگی، تحریک پذیری، اختلال شناختی )گلوسیت (ورم و التهاب زبان)، زخمهای دهان و اختلالات بینایی و حرکتی باشد.
• درد مفاصل : برخی بیماران با مصرف لیناگلیپتین موجود در این دارو ممکن است دچار درد مفصل شوند که میتواند شدید باشد. در صورت درد مفصل شدید با پزشک تماس بگیرید.
• واکنش پوستی : برخی بیماران با مصرف لیناگلیپتین موجود در این دارو ممکن است مبتلا به واکنش پوستی بولوس پمفیگوئید (بیماری خود ایمنی پوستی و مخاطی) شوند که نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد. در صورت مشاهده تاول و یا درهم شکستن لایه بیرونی پوست (فرسایش) سریعا با پزشک خود تماس بگیرید.

 

شایع ترین عوارض جانبی :

 

• عفونت مجاری تنفسی فوقانی
• عفونت مجاری ادراری
• گرفتگی یا آبریزش بینی و گلودرد
• اسهال
• یبوس
• سردر
• التهاب معده و روده

 

توجه – در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار توصیه شده توسط پزشک بیمار باید سریعا به پزشک و یا مراکز درمانی منتقل گردد.

 

شرایط نگهداری

• دارو را دور از دسترس و دید کودکان نگهداری نمایید.
• از مصرف داروهای تاریخ گذشته خودداری کنید.
• دارو را در دمای کمتر از ۳۰ درجه سانتی گراد، دور از نور و رطوبت نگهداری کنید.
• دارو را از طریق فاضلاب با زباله های خانگی دور نریزید. از داروساز خود در مورد چگونگی معدوم کردن داروهای مصرف نشده سوال نمایید. این اقدامات به حفظ محیط زیست کمک می کند.