اختلالات نقص و بیش فعالی(ADHD)

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یکی از شایع‌ترین اختلالات عصبی-رشدی است که معمولاً در کودکی تشخیص داده می‌شود و می‌تواند تا بزرگسالی ادامه یابد. این اختلال با مشکلات توجه، تمرکز، بیش فعالی و رفتارهای تکانشی مشخص می‌شود.

انواع بیش فعالی

بیش فعالی یا ADHD به سه نوع اصلی تقسیم می‌شود که هر کدام ویژگی‌ها و علائم خاص خود را دارند. این تقسیم‌بندی‌ها بر اساس الگوهای رفتاری متفاوتی که در افراد مبتلا به این اختلال مشاهده می‌شود، صورت می‌گیرد:

خرید شربت آتنتالین از داروخانه آنلاین دارونت.

نوع بی‌توجه (Predominantly Inattentive Presentation):

این نوع عمدتاً با مشکلات در تمرکز و توجه مشخص می‌شود.

افراد مبتلا به این نوع معمولاً در تکمیل وظایف، پیگیری دستورالعمل‌ها و سازماندهی فعالیت‌ها مشکل دارند.

علائم این نوع شامل فراموشی مکرر، بی‌دقتی در جزئیات و ناتوانی در گوش دادن به دیگران می‌شود.

نوع بیش فعالی-تکانشی (Predominantly Hyperactive-Impulsive Presentation):

این نوع با رفتارهای بیش فعالی و تکانشی مشخص می‌شود.

افراد مبتلا به این نوع معمولاً ناتوانی در نشستن به مدت طولانی، تمایل به حرکت مداوم و رفتارهای پرخاشگرانه دارند.

علائم شامل صحبت کردن بیش از حد، قطع کردن مکالمات و تصمیم‌گیری‌های سریع و بدون فکر می‌شود.

نوع ترکیبی (Combined Presentation):

این نوع ترکیبی از علائم هر دو نوع بی‌توجه و بیش فعالی-تکانشی است.

افراد مبتلا به این نوع معمولاً ترکیبی از مشکلات تمرکز و توجه به همراه رفتارهای بیش فعالی و تکانشی دارند.

این نوع رایج‌ترین شکل ADHD است و ترکیبی از علائم فوق در آن مشاهده می‌شود.

مدیریت و درمان ADHD

مدیریت و درمان ADHD می‌تواند شامل روش‌های دارویی و غیردارویی باشد. انتخاب روش درمانی بستگی به شدت علائم و نیازهای خاص فرد دارد:

درمان دارویی:

معمولاً شامل استفاده از محرک‌ها مانند متیل‌فنیدات و آمفتامین‌ها می‌شود که می‌توانند به بهبود تمرکز و کاهش رفتارهای تکانشی کمک کنند.

داروهای غیرمحرک مانند اتوموکستین نیز ممکن است تجویز شوند.

درمان‌های غیردارویی:

رفتاردرمانی: شامل تکنیک‌های مختلفی برای مدیریت رفتارهای مشکل‌ساز و بهبود مهارت‌های اجتماعی است.

آموزش و مشاوره والدین: به والدین کمک می‌کند تا با استراتژی‌های موثر برای مدیریت رفتارهای فرزند خود آشنا شوند.

آموزش‌های مهارت‌های زندگی: به افراد مبتلا به ADHD کمک می‌کند تا مهارت‌های مورد نیاز برای زندگی روزمره را بهبود بخشند.

تغییرات در سبک زندگی:

ایجاد یک محیط ساختاریافته و منظم.

تنظیم رژیم غذایی سالم و ورزش منظم.

تکنیک‌های مدیریت استرس و روش‌های آرام‌سازی.

خرید قرص جویدنی فوکوس پلاس کیدز یوروویتال از داروخانه آنلاین دارونت.

بیماری بیش فعالی چه علائمی دارد؟

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) با مجموعه‌ای از علائم مشخص می‌شود که در سه دسته اصلی قرار می‌گیرند: بی‌توجهی، بیش فعالی و تکانشگری. هر کدام از این دسته‌ها علائم خاص خود را دارند. در ادامه به تشریح این علائم می‌پردازیم:

ناتوانی در تمرکز بر جزئیات:

انجام اشتباهات مکرر در تکالیف مدرسه یا سایر فعالیت‌ها به دلیل بی‌دقتی.

مشکل در پیگیری وظایف یا فعالیت‌ها:

ناتوانی در پیگیری دستورالعمل‌ها و تکمیل وظایف روزمره.

عدم توانایی در سازماندهی وظایف و فعالیت‌ها:

داشتن مشکلات در برنامه‌ریزی و سازماندهی کارها.

اجتناب یا بی‌میلی نسبت به وظایف نیازمند تلاش ذهنی پایدار:

عدم علاقه به انجام فعالیت‌هایی که نیاز به تمرکز طولانی دارند، مانند تکالیف مدرسه.

از دست دادن اشیاء ضروری برای انجام فعالیت‌ها:

گم کردن مکرر وسایلی مانند کتاب‌ها، اسباب‌بازی‌ها، ابزارها و وسایل مورد نیاز.

فراموشی در انجام فعالیت‌های روزمره:

فراموش کردن قرارها، تکالیف و وظایف روزمره.

بی‌قراری و ناتوانی در نشستن به مدت طولانی:

تمایل به دویدن یا بالا رفتن از جاهای غیرمجاز.

حرکات مداوم:

ناتوانی در نشستن ثابت، حتی در موقعیت‌هایی که نیاز به آرام بودن دارند.

صحبت کردن بیش از حد:

تمایل به صحبت کردن بدون وقفه و بیش از حد معمول.

مشکل در بازی کردن یا انجام فعالیت‌ها به آرامی:

ناتوانی در انجام بازی‌ها یا فعالیت‌هایی که نیاز به آرام بودن دارند.

علائم تکانشگری

پاسخ دادن قبل از کامل شدن سوال:

قطع کردن دیگران و پاسخ دادن قبل از اتمام سوال یا دستورالعمل.

ناتوانی در انتظار نوبت:

مشکل در انتظار نوبت در موقعیت‌های مختلف، مانند بازی‌ها یا صف‌ها.

وقفه انداختن یا مزاحمت برای دیگران:

دخالت در مکالمات یا بازی‌های دیگران بدون توجه به مرزها.

ترکیب علائم

بسیاری از افراد مبتلا به ADHD ترکیبی از این علائم را دارند و ممکن است در هر دو دسته بی‌توجهی و بیش فعالی-تکانشگری نشانه‌هایی از خود بروز دهند. تشخیص صحیح توسط متخصصین پزشکی ضروری است تا بتوان برنامه درمانی مناسبی را تدوین کرد.

نکات مهم

تشخیص زودهنگام و درمان مناسب: تشخیص به موقع و استفاده از روش‌های درمانی موثر می‌تواند به کاهش تاثیرات منفی ADHD در زندگی فرد کمک کند.

همکاری با متخصصین: روانپزشکان، روانشناسان و متخصصین دیگر می‌توانند در ارائه برنامه درمانی مناسب و حمایت‌های لازم نقش مهمی ایفا کنند.

حمایت‌های اجتماعی و خانوادگی: حمایت از سوی خانواده و محیط اجتماعی می‌تواند در بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به ADHD بسیار موثر باشد.

دلایل ابتدا به بیماری بیش فعالی

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یک اختلال پیچیده است که عوامل متعددی می‌توانند در ایجاد آن نقش داشته باشند. اگرچه علت دقیق ADHD هنوز به طور کامل شناخته نشده است، تحقیقات نشان می‌دهند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی، زیستی، محیطی و عصبی می‌توانند در بروز این اختلال دخیل باشند. در ادامه به بررسی این عوامل می‌پردازیم:

عوامل ژنتیکی

وراثت:

ADHD معمولاً در خانواده‌ها رایج است و تحقیقات نشان داده‌اند که این اختلال می‌تواند به صورت ارثی منتقل شود. احتمال ابتلا به ADHD در کودکانی که یکی از والدین یا خواهر و برادرانشان مبتلا به این اختلال هستند، بیشتر است.

عوامل زیستی

تغییرات در ساختار مغز:

تفاوت‌هایی در ساختار و عملکرد مغز افراد مبتلا به ADHD مشاهده شده است. این تفاوت‌ها می‌توانند شامل اندازه کوچک‌تر برخی نواحی مغز و تفاوت‌های عملکردی در نواحی مرتبط با توجه و کنترل تکانه‌ها باشند.

عدم تعادل شیمیایی مغز:

ناهنجاری‌ها در سطح و عملکرد انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند دوپامین می‌تواند در بروز ADHD نقش داشته باشد. دوپامین نقش مهمی در تنظیم توجه و رفتارهای پاداش‌دهنده دارد.

عوامل محیطی

قرار گرفتن در معرض مواد مخدر، الکل و سیگار در دوران بارداری:

مصرف مواد مخدر، الکل و سیگار توسط مادر در دوران بارداری می‌تواند ریسک بروز ADHD را در کودک افزایش دهد.

قرار گرفتن در معرض سموم محیطی:

قرار گرفتن در معرض سرب و سایر سموم محیطی در دوران کودکی می‌تواند با افزایش خطر بروز ADHD مرتبط باشد.

عوامل روانشناختی و اجتماعی

استرس و تنش‌های خانوادگی:

کودکان در خانواده‌هایی که تنش‌های مزمن یا مشکلات روانی دارند، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای بروز ADHD قرار بگیرند.

مشکلات در دوره‌های بحرانی رشد:

مشکلات در مراحل بحرانی رشد مغز، مانند تولد زودرس یا وزن کم هنگام تولد، می‌تواند خطر بروز ADHD را افزایش دهد.

ترکیب عوامل

اغلب اوقات، ADHD نتیجه تعامل پیچیده‌ای از این عوامل است. هر فرد ممکن است دارای ترکیبی منحصر به فرد از عوامل ژنتیکی، زیستی و محیطی باشد که به بروز این اختلال منجر می‌شود.

نکات مهم

تشخیص زودهنگام و مداخله: تشخیص و مداخله زودهنگام می‌تواند به کاهش تاثیرات منفی ADHD کمک کند و کیفیت زندگی فرد را بهبود بخشد.

حمایت‌های خانوادگی و محیطی: حمایت از سوی خانواده، معلمان و محیط اجتماعی می‌تواند نقش مهمی در مدیریت علائم ADHD داشته باشد.

پژوهش‌های مداوم: تحقیقات در زمینه ADHD همچنان ادامه دارد و می‌تواند به درک بهتر این اختلال و بهبود روش‌های درمانی منجر شود.

بیماری بیش فعالی چه عوارضی میتواند داشه باشد؟

بیماری بیش فعالی و اختلال نقص توجه (ADHD) می‌تواند عوارض متعددی برای افراد مبتلا به خود داشته باشد. این عوارض ممکن است به طور مستقیم با علائم ADHD مرتبط باشند یا از روی عوارض فرعی ناشی از این اختلال ایجاد شوند. در ادامه، برخی از عوارض شایع ADHD را مرور می‌کنیم:

مشکلات تحصیلی:

کودکان و نوجوانان مبتلا به ADHD ممکن است مشکلاتی در مدرسه داشته باشند، شامل کمبود توجه و تمرکز، مشکلات در موفقیت تحصیلی، انجام تکالیف و تکمیل وظایف مدرسه با تمرکز کافی نداشتن و مشکلات در ارتباط با معلمان و همکلاسی‌ها.

مشکلات اجتماعی و روابطی:

افراد مبتلا به ADHD ممکن است با مشکلات در برقراری روابط میان فردی مواجه شوند. آنها ممکن است دشواری در فهم و تداخل با رفتارهای دیگران داشته باشند که می‌تواند باعث مشکلات در دوستی‌ها و روابط اجتماعی آنها شود.

مشکلات احساسی و روانی:

ADHD می‌تواند با مشکلات احساسی و روانی مرتبط باشد، از جمله افسردگی، اضطراب، افزایش استرس و احساس ناراحتی مداوم.

کاهش خودکنترل و تنظیم هیجانی:

افراد مبتلا به ADHD ممکن است دشواری در کنترل خود و تنظیم هیجان‌هایشان داشته باشند. این می‌تواند منجر به واکنش‌های پرخاشگرانه، عدم توانایی در مقابله با استرس و ناپایداری احساساتی شود.

مشکلات سازگاری در محیط کار:

بزرگسالان مبتلا به ADHD ممکن است با مشکلات در حفظ مشاغل و موفقیت در محیط کار روبرو شوند، شامل دشواری در تمرکز بر کار، مدیریت زمان، وظایف چندگانه و هماهنگی با دیگران.

مشکلات در رانندگی و ایمنی:

بزرگسالان مبتلا به ADHD ممکن است با مشکلات در رانندگی مواجه شوند، از جمله عدم تمرکز، رفتارهای ریسک‌آمیز و تاخیر در تصمیم‌گیری‌های مربوط به ایمنی رانندگی.

اختلالات خواب:

مشکلات در تمرکز و کنترل در ADHD می‌تواند تأثیر مستقیمی بر الگوهای خواب داشته باشد، که می‌تواند باعث مشکلات در زمینه خواب و استراحت شبانه شود.

مشکلات فراخور:

بیش فعالی و تکانش‌های بیش از حد می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در زندگی روزمره شود، از جمله افزایش خطرات فراخور مانند آسیب‌های جسمی ناشی از تصادفات و سانحات.

مشکلات در بهره‌وری شغلی:

برخی افراد مبتلا به ADHD ممکن است مشکلاتی در انجام وظایف شغلی خود داشته باشند، که می‌تواند باعث کاهش بهره‌وری و کیفیت کار آنها شود.

این عوارض نشان‌دهنده اهمیت تشخیص و درمان مناسب ADHD است تا بتوان بهبودی در کیفیت زندگی افراد مبتلا به این اختلال را فراهم کرد و اثرات منفی آن را کاهش داد.

 

داروخانه آنلاین دارونت.