آنفولانزا درکودکان
یک بیماری ویروسی است در کودکان یک بیماری شایع و جدی می باشد . تب و لرز عطسه، سرفه، خستگی تمام علائم آنفولانزا هستند.
فصل آنفولانزا در اواخر ماه های زمستان به اوج خود می رسد. علائم آنفولانزا در کودکان معمولاً حدود دو روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شود. این علائم معمولاً پنج تا هفت روز طول می کشد، اگرچه می توانند تا دو هفته نیز ادامه داشته باشند.
علائم آنفولانزا در کودکان بیشتر مانند بزرگسالان است. این علائم عبارتند از:
- شروع ناگهانی
- تب
- سرگیجه
- کاهش اشتها
- دردهای عضلانی یا بدن
- ضعف
- احتقان سینه
- سرفه
- لرز
- سردرد
- گلو درد
- آبریزش بینی
- گوش درد در یک یا هر دو گوش
- اسهال
- حالت تهوع
- استفراغ
در نوزادان، کودکان نوپا و کودکان که هنوز صحبت نمی کنند و نمی توانند علائم خود را به شما بگویند، ممکن است شاهد افزایش بی قراری و گریه نیز باشید.
سرماخوردگی یا آنفولانزا؟
سرماخوردگی و آنفولانزا هر دو بیماری تنفسی هستند، اما توسط ویروس های مختلف ایجاد می شوند. هر دو نوع بیماری علائم بسیاری مشترک دارند، بنابراین تشخیص آنها از هم سخت است.
سرماخوردگی اغلب به تدریج ظاهر می شود، در حالی که علائم آنفولانزا به سرعت ظاهر می شود. به طور کلی، اگر کودک شما به آنفولانزا مبتلا شود، بیمارتر از سرماخوردگی به نظر می رسد. آنفولانزا همچنین دارای علائمی است که معمولاً سرماخوردگی ندارد، مانند لرز، سرگیجه و دردهای عضلانی.
در صورت مشکوک شدن به آنفولانزا، آیا فرزندم باید به پزشک مراجعه کند؟
اگر فکر می کنید کودک شما ممکن است آنفولانزا داشته باشد، در اسرع وقت با پزشک اطفال خود تماس بگیرید. برای کودکان نوپا و بزرگتر، اگر به نظر می رسد که بیماری خاصی دارند یا به جای بهتر شدن بدتر می شوند، به پزشک مراجعه کنید. پزشک آنها ممکن است بر اساس علائم کودک شما تشخیص دهد، یا به او یک آزمایش تشخیصی بدهد که ویروس آنفولانزا را بررسی می کند.
حتی اگر کودک شما قبلاً توسط پزشک معاینه شده است، اگر علائم او بدتر شد، او را دوباره نزد پزشک ببرید یا فورا به اورژانس بروید.
علائم دیگری که نشان دهنده نیاز فوری به مراقبت های پزشکی فوری، بدون توجه به سن کودک شما هستند، عبارتند از:
- علائم کم آبی بدن و امتناع از نوشیدن یا شیر دادن
- یک ته رنگ آبی در اطراف لب ها یا بستر ناخن دست یا پا، یا یک رنگ مایل به آبی روی پوست
- بی حالی
- سخت بیدار شدن از خواب
- مشکل در تنفس
- افزایش تب پس از برطرف شدن تب اولیه
- سردرد شدید
- گردن سفت
- بی قراری شدید در نوزادان
- تحریک پذیری یا بدخلقی، در کودکان نوپا و بزرگتر
- امتناع از در آغوش گرفتن یا لمس کردن، در نوزادان و کودکان نوپا
چگونه آنفولانزا را در خانه مدیریت کنیم
کودک شما در صورت ابتلا به آنفولانزا ممکن است تا دو هفته در خانه باشد. حتی پس از کاهش علائم اولیه، ممکن است احساس خستگی و ناخوشی کند. در اینجا چند راه وجود دارد که می توانید از آنها در خانه مراقبت کنید و به بهبود آنها کمک کنید.
کودک خود را راحت نگه دارید
- یکی از اصلی ترین کارهایی که می توانید برای فرزندتان در صورت ابتلا به آنفولانزا انجام دهید این است که به او کمک کنید احساس راحتی کند. استراحت در رختخواب مهم است، بنابراین باید به آنها کمک کنید تا استراحت کافی داشته باشند.
- کودک شما ممکن است به طور متناوب احساس گرما و سرما کند، بنابراین آماده باشید که پتوها را در طول روز و شب درآورید. پتو برای نوزادان توصیه نمی شود زیرا خطر خفگی را به همراه دارد. در عوض، ممکن است بخواهید یک کیسه خواب سبک در نظر بگیرید.
- اگر کودک شما گرفتگی بینی دارد، قطره های بینی سالین یا مرطوب کننده ممکن است کمک کند. کودکان بزرگتر ممکن است بتوانند با آب نمک گرم غرغره کنند تا گلودرد را کاهش دهند.
داروهای بدون نسخه (OTC) ارائه دهید
بر اساس سن و وزن کودک، داروهای OTC، مانند ایبوپروفن و استامینوفن می توانند با کاهش تب و دردهای عضلانی به کودک شما کمک کنند تا احساس بهتری داشته باشد. با پزشک اطفال کودک خود در مورد انواعی که می توانید استفاده کنید صحبت کنید و هرگز از دوز توصیه شده تجاوز نکنید، حتی اگر فکر می کنید که دارو کم اثر است.
به کودکتان آسپرین ندهید آسپرین می تواند باعث ایجاد یک عارضه جدی در کودکان به نام سندرم ری شود.
از پزشک خود بپرسید که آیا داروی سرفه توصیه می شود یا خیر. داروهای سرفه معمولاً برای کودکان ضروری یا مؤثر در نظر گرفته نمی شوند و ممکن است عوارض جانبی قابل توجهی داشته باشند.
کودک خود را هیدراته نگه دارید
کودک شما ممکن است در زمانی که آنفولانزا دارد، اشتهای زیادی نداشته باشد. آنها می توانند بدون غذای زیادی در هنگام بیماری ادامه دهند، اما مهم است که برای جلوگیری از کم آبی مایعات مصرف کنند. در نوزادان، کم آبی می تواند به صورت یک لکه نرم فرورفته در بالای سر ظاهر شود.
سایر علائم کم آبی بدن عبارتند از:
رنگ ادرار تیره تر از حد طبیعی است
گریه بدون اشک
لب های خشک و ترک خورده
زبان خشک
چشمهای گود رفته
احساس خشکی پوست یا لکه دار شدن پوست در دست ها و پاهایی که در لمس سرد هستند
مشکل در تنفس یا تنفس بسیار سریع
کاهش در خروجی ادرار یکی دیگر از علائم کم آبی است. در نوزادان، کمتر از شش پوشک خیس در روز و در کودکان نوپا، اگر در یک دوره هشت ساعته پوشک خیس نداشته باشد . نشانه کم آبی است.
به کودکان خود مایعاتی مانند آب، سوپ شفاف یا آبمیوه شیرین نشده بدهید. همچنین می توانید به کودکان نوپا و کودکان بستنی های بدون قند یا چیپس یخ برای مکیدن بدهید. اگر به کودک خود شیر می دهید، سعی کنید به طور معمول به او شیر بدهید.
اگر نمی توانید کودک خود را وادار به مصرف مایعات کنید، فوراً به پزشک او اطلاع دهید. در برخی موارد، مایعات داخل وریدی ممکن است مورد نیاز باشد.
داروهای تجویزی
در موارد شدید، داروهای تجویزی به نام داروهای ضد ویروسی آنفلوانزا در دسترس هستند. برای نوزادان، کودکان نوپا و کودکانی که مبتلا به آنفولانزا تشخیص داده می شود، معمولاً اگر به شدت بیمار باشند، در بیمارستان بستری باشند یا در معرض خطر بالای عوارض آنفولانزا باشند، این داروها تجویز می شود.
این داروها توانایی ویروس آنفولانزا برای ادامه تولید مثل در بدن را کند یا متوقف می کنند. آنها ممکن است به کاهش شدت علائم و همچنین کوتاه کردن مدت زمان بیمار شدن کودک شما کمک کنند. مهمتر از همه برای کودکان در معرض خطر، آنها همچنین ممکن است بروز عوارض را کاهش دهند، از جمله:
- عفونت های گوش
- عفونت های باکتریایی جانبی
- ذات الریه
- نارسایی تنفسی
- مرگ
کودکان باید پس از تشخیص، مصرف این داروها را در اسرع وقت شروع کنند، زیرا اگر در دو روز اول پس از بروز علائم آنفولانزا شروع شوند، مؤثرتر هستند. آنها اغلب برای کودکانی که فقط مشکوک به آنفولانزا هستند، تجویز می شوند، حتی اگر تشخیص قطعی داده نشده باشد.
داروهای ضد ویروسی آنفولانزا به اشکال مختلفی از جمله قرص، مایع و استنشاقی وجود دارند. حتی داروهایی برای نوزادان 2 هفته ای نیز وجود دارد.
برخی از کودکان عوارض جانبی این داروها مانند حالت تهوع و استفراغ را تجربه می کنند. برخی از داروها، از جمله اوسلتامیویر (تامیفلو) گاهی اوقات می توانند باعث هذیان در کودکان و نوجوانان شوند. با پزشک اطفال فرزند تان در مورد مزایا و خطرات این داروها صحبت کنید تا بتوانید تصمیم بگیرید که چه چیزی برای کودک شما بهترین است.
چه کسانی در معرض افزایش خطر عوارض ناشی از آنفولانزا هستند؟
کودکان زیر 5 سال و به ویژه کودکان زیر 2 سال در خطر ابتلا به عوارض آنفولانزا قرار دارند. این بدان معنا نیست که فرزند شما قطعاً دچار یک عارضه جدی خواهد شد. این بدان معنی است که شما باید به ویژه در مورد علائم آنها هوشیار باشید.
کودکان در هر سنی که دارای بیماری های آسم، اچ آی وی، دیابت، اختلالات مغزی یا اختلالات سیستم عصبی هستند نیز در معرض خطر بالاتری از عوارض هستند.
فصل آنفولانزا چه زمانی است و چه کسانی را تحت تاثیر قرار می دهد؟
فصل آنفولانزا از پاییز شروع می شود و تا زمستان ادامه می یابد. اوج آن معمولا دو ماه آخر زمستان است. فصل آنفولانزا به طور کلی در پایان ماه مارس به پایان می رسد. با این حال، موارد آنفولانزا ممکن است همچنان ادامه داشته باشد.
سویه ویروسی که باعث آنفولانزا می شود سال به سال متفاوت است. این امر بر گروه های سنی که بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند تأثیر می گذارد. به طور کلی، افراد بالای 65 سال و کودکان زیر 5 سال بیشترین آسیب پذیری را در برابر ابتلا به آنفولانزا و همچنین ابتلا به عوارض مرتبط با آنفولانزا دارند.
آنفولانزا چگونه منتشر می شود و برای پیشگیری از آن چه می توان کرد؟
آنفولانزا بسیار مسری است و می تواند از طریق لمس، روی سطوح و از طریق قطرات میکروسکوپی معلق در هوا که در اثر سرفه، عطسه و صحبت کردن ایجاد می شود، منتقل شود. شما یک روز قبل از احساس هر گونه علائم آنفولانزا هستید و برای حدود یک هفته یا تا زمانی که علائم شما به طور کامل از بین برود، مسری باقی خواهید ماند. بهبودی کودکان از آنفولانزا ممکن است مدت بیشتری طول بکشد و ممکن است برای مدت طولانی تری مسری بمانند.
اگر شما به آنفولانزا مبتلا هستید، تماس فرزندتان را تا حد امکان محدود کنید. گفتن این کار اغلب آسان تر از انجام آن است. اگر می توانید از اعضای خانواده یا فرد مورد اعتماد خود کمک بخواهید.
کارهای دیگری که می توانید انجام دهید عبارتند از:
اگر علائم آنفولانزا دارید دست های خود را اغلب بشویید، به خصوص قبل از تهیه غذا یا دست زدن به کودک.
بلافاصله دستمال های کثیف را در سطل زباله بیاندازید.
هنگام عطسه یا سرفه، دهان و بینی خود را بپوشانید، می توانیدبه جای دست، بازو را جلوی صورت بگیرید.
ماسک صورت را روی بینی و دهان خود قرار دهید. این ممکن است به محدود کردن انتشار میکروب ها هنگام سرفه، عطسه یا صحبت کردن کمک کند.
آنفولانزا می تواند 24 ساعت روی سطوح سخت زنده بماند. دستگیره ها، میزها و سایر سطوح خانه را با پراکسید هیدروژن، الکل ، مواد شوینده یا ضد عفونی کننده های حاوی ید پاک کنید.
آیا کودک من باید واکسن آنفولانزا بزند؟
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری توصیه می کند که همه افراد 6 ماهه یا بیشتر واکسن آنفولانزای فصلی را دریافت کنند، حتی در سال هایی که به اندازه سال های دیگر موثر شایع نیست. کودکان زیر 6 ماه نمی توانند واکسن آنفولانزا را دریافت کنند.
ممکن است چند هفته طول بکشد تا واکسن به طور کامل موثر شود. توصیه می شود که کودکان فرآیند واکسن را در اوایل فصل، ترجیحا در اوایل پاییز شروع کنند.
کودکان زیر 8 سال که علائم آنفولانزا دارند و قبلا هرگز واکسینه نشده اند و آنهایی که قبلاً فقط یک بار واکسینه شده اند، معمولاً به دو دوز واکسن نیاز دارند، اگرچه این توصیه می تواند سال به سال کمی متفاوت باشد. اینها حداقل با فاصله 28 روز داده می شوند. اولین دوز واکسن محافظت کمی در برابر آنفولانزا ایجاد می کند. این واکسن سیستم ایمنی را برای واکسن دوم آماده می کند. ضروری است که کودک شما هر دو واکسن را دریافت کند.می کند.
واکسن آنفولانزا برای همه کودکان بی خطر است مگر اینکه آنها یکی از معدود شرایط پزشکی را داشته باشند. از آنجایی که نوزادان زیر 6 ماه نمی توانند این واکسن را دریافت کنند، مهم است که از قرار دادن کودک در معرض افرادی که ممکن است به آنفولانزا مبتلا شده اند خودداری کنید. همه مراقبان باید واکسن آنفولانزا را دریافت کنند.
راه های دیگری برای محافظت از فرزندم چیست؟
هیچ راه ساده ای برای محدود کردن کامل خطر آنفولانزا در فرزندتان وجود ندارد، اما چند کار وجود دارد که می توانید انجام دهید:
آنها را از افرادی که علائم آنفولانزا دارند، از جمله افرادی که سرفه می کنند، دور نگه دارید.
به آنها آموزش دهید که مرتب دست های خود را بشویند و صورت خود را لمس نکنند.
یک ضدعفونی کننده دستی که مایل به استفاده از آن هستند، برایشان تهیه کنید، مثلاً یکی با رایحه میوه ای یا بطری حاوی یک شخصیت کارتونی.
به آنها یادآوری کنید که غذا یا نوشیدنی را با دوستان خود به اشتراک نگذارند.
برگرفته از:
داروخانه آنلاین دارونت
