پرتخفیفها
81,400 تومان قیمت اصلی: 81,400 تومان بود.35,000 تومانقیمت فعلی: 35,000 تومان.
87,000 تومان قیمت اصلی: 87,000 تومان بود.45,000 تومانقیمت فعلی: 45,000 تومان.
101,200 تومان قیمت اصلی: 101,200 تومان بود.49,000 تومانقیمت فعلی: 49,000 تومان.
592,000 تومان قیمت اصلی: 592,000 تومان بود.420,000 تومانقیمت فعلی: 420,000 تومان.1 بسته
179,000 تومان قیمت اصلی: 179,000 تومان بود.110,000 تومانقیمت فعلی: 110,000 تومان.
152,600 تومان قیمت اصلی: 152,600 تومان بود.90,000 تومانقیمت فعلی: 90,000 تومان.
رادیکال های آزاد چیست؟و تخریب ان موجب چه میشود؟
رادیکال های آزاد چیست؟و تخریب ان موجب چه میشود؟
رادیکال های آزاد چیست؟
رادیکال های آزاد یا رادیکالهای آزاد اکسیژن (ROS) اتمها یا مولکولهایی هستند که دارای یک یا چند الکترون غیرجفت هستند. این الکترونهای غیرجفت باعث تشکیل نیروهای شدیداً اکسیدانی میشوند که میتوانند با سلولها و مولکولهای زیستی تعامل کنند و آنها را آسیب برسانند.
منابع اصلی رادیکالهای آزاد شامل فرآیندهای طبیعی مانند تنفس اکسیژن، استقلاب فعال، و پاسخهای ایمنی بدن به عوامل استرسی مانند عفونت و التهاب هستند. همچنین عوامل بیرونی مانند دود سیگار، آلودگی هوا، تابش UV، و مواد شیمیایی نیز میتوانند منابعی از رادیکالهای آزاد باشند.
هرچند که رادیکالهای آزاد برای بدن مضر هستند و میتوانند به سلولها، DNA، پروتئینها، و لیپیدهای سلولی آسیب برسانند، اما برخی از آنها نقش مهمی در فرآیندهای زیستی از جمله ایمنی، انتقال سیگنال، و استقرار چرخه زیستی دارند.
برای مقابله با اثرات مضر رادیکالهای آزاد، بدن از سیستمهای آنتیاکسیدانی مانند ویتامینها C و E، بتاکاروتن، زینک، سلنیم، و غیره استفاده میکند. این آنتیاکسیدانها با انتقال الکترون به رادیکالهای آزاد، آنها را غیرفعال و ضررآور نمیسازند، در نتیجه کاهش اثرات آسیبزای رادیکالهای آزاد را به سلولها فراهم میکنند.
مطالعه بیشتر: 12 غذای برتر حاوی آنتی اکسیدان.
تخریب رادیکال آزاد موجب چه میشود؟
تخریب رادیکالهای آزاد به وسیله آنتیاکسیدانها و سیستمهای دیگر مقاومت در بدن، میتواند تأثیرات متعددی داشته باشد:
حفاظت از سلولها و بافتها:
آنتیاکسیدانها با جلوگیری از اکسیداسیون سلولها، میتوانند بافتها و اعضای بدن را در برابر آسیبهای احتمالی ناشی از رادیکالهای آزاد حفظ کنند.
پیشگیری از آسیب به DNA:
رادیکالهای آزاد میتوانند به DNA سلولها آسیب برسانند و خطر ایجاد تغییرات ژنتیکی، موتاسیونها و حتی بیماریهای خطرناک از جمله سرطان را افزایش دهند. تخریب رادیکالهای آزاد باعث پیشگیری از اینگونه آسیبها میشود.
حفاظت از سلولهای عصبی:
سلولهای عصبی، به خصوص در مغز و سیستم عصبی مرکزی، حساسیت بیشتری نسبت به آسیبهای ناشی از رادیکالهای آزاد دارند. آنتیاکسیدانها میتوانند این سلولها را از آسیبهای ممکن حفظ کرده و عملکرد بهتری را تضمین کنند.
جلوگیری از پیری زودرس:
آسیبهای ناشی از رادیکالهای آزاد میتواند روند پیری را تسریع کند. با حفظ تعادل بین آنتیاکسیدانها و رادیکالهای آزاد، میتوان پیشگیری از پیری زودرس و حفظ جوانی و سلامت بدن را ایجاد کرد.
تقویت سیستم ایمنی:
آنتیاکسیدانها میتوانند به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کرده و مقاومت بدن در برابر عفونتها و بیماریهای مختلف را افزایش دهند.
به طور کلی، تخریب رادیکالهای آزاد به وسیله آنتیاکسیدانها میتواند به سلامتی و خوبی عمومی بدن کمک کند و روند پیری و بروز بیماریهای مزمن را کند کند.
رادیکال های آزاد به چه دلیل تولید میشوند؟
تولید رادیکالهای آزاد در سلولها و سیستمهای زیستی از مجموعه فرآیندهای طبیعی و شیمیایی است که در آنها شرایطی ایجاد میشود که موجب آزاد شدن الکترونها یا یونهای فعال میشوند. برخی از علل اصلی تولید رادیکالهای آزاد عبارتند از:
فعالیت فیزیولوژیکی سلولها: برخی از ردیابهای سلولی، مانند میتوکندری، که در فرآیند تولید انرژی (تنفس سلولی) نقش دارند، میتوانند رادیکالهای آزاد تولید کنند.
اکسیژن مولکولی (Oxygen): اکسیژن در سلولها برای تولید انرژی مورد نیاز است، اما در فرآیند تولید انرژی ممکن است رادیکالهای آزاد اکسیژنی مانند رادیکال هیدروکسیل (OH·) تولید شود.
فعالیتهای شیمیایی: برخی از فرآیندهای شیمیایی مانند فتوکمیایی، اکسیداسیون، و رئاکشنهای فلزات، میتوانند به تولید رادیکالهای آزاد منجر شوند.
فعالیتهای بیولوژیکی خارجی: عوامل خارجی مانند تابش UV از نور خورشید، دود سیگار، آلودگی هوا، و مواد شیمیایی میتوانند رادیکالهای آزاد تولید کنند.
رادیکالهای آزاد در مقادیر معقول میتوانند در فرآیندهای فیزیولوژیکی نقش مثبتی داشته باشند، اما اگر به طور بیش از حد تولید شوند یا نتوانند توسط مکانیسمهای دفاعی سلولی کنترل شوند، میتوانند به سلولها و بافتها آسیب برسانند و در پی آن بروز بیماریهای مختلف مانند التهابات، استئوآرتریت، کاتاراکت و حتی بیماریهای مزمن مانند سرطان و بیماریهای قلبی عروقی را تسریع کنند.
رادیکال های آزاد منجر به چه آسیب هایی در بدن میشوند؟
ادیکالهای آزاد میتوانند به عنوان یک تهدید برای سلامتی افراد باشند، زیرا میتوانند بافتها و سلولهای بدن را تخریب کنند. در زیر، تأثیرات آسیبزا این رادیکالها بر سلامتی را مشاهده میکنید:
آسیب به DNA:
رادیکالهای آزاد میتوانند به DNA سلولها آسیب برسانند و باعث تغییر در ساختار DNA و حتی شکستگی زنجیرههای DNA شوند که این امر میتواند باعث بروز مشکلاتی مانند سرطان شود.
استئوآرتریت:
رادیکالهای آزاد میتوانند باعث تخریب غضروف و بافتهای مفصلی شوند که در نهایت منجر به بروز بیماریهایی مانند آرتروز (استئوآرتریت) میشود.
مطالعه بیشتر: چرا آرتروز میگیریم؟
بیماریهای قلبی عروقی:
رادیکالهای آزاد میتوانند باعث آسیب دیدن و التهاب عروق خونی شوند که در نهایت منجر به بروز بیماریهای قلبی عروقی مانند آترواسکلروز (رسوب چربی در دیوارههای عروق خونی) میشود.
آسیب به بافتهای پوست:
رادیکالهای آزاد میتوانند بافتهای پوست را تخریب کرده و علائم زودرس پیری پوست را تسریع کنند، از جمله خطوط و چینهای چروک و لکههای پوستی.
بیماریهای التهابی:
رادیکالهای آزاد میتوانند فرآیندهای التهابی را تحریک کنند و باعث بروز بیماریهای التهابی مانند التهاب مفاصل، آلرژیها، و بروز بیماریهای التهابی مزمن مانند بیماری التهاب مزمن روده (IBD) و آسم شوند.
برای مقابله با تأثیرات آسیبزا رادیکالهای آزاد، مصرف آنتیاکسیدانها مانند ویتامین C و ویتامین E، مواد معدنی مانند سلنیوم و روی، و مواد گیاهی مانند پلیفنلها میتواند مفید باشد. همچنین، فعالیت بدنی منظم و از خوردن غذاهایی با آنتیاکسیدانهای طبیعی مثل میوهها و سبزیجات متنوع نیز میتواند به حفظ سلامتی کمک کند.
تاثیر ویتامین ث بر رادیکال های آزاد
مطالعه بیشتر: باید ها و نباید های مصرف ویتامین ث
ویتامین C یکی از قویترین آنتیاکسیدانها است و تأثیرات بسیاری بر روی رادیکالهای آزاد دارد. این ویتامین میتواند به چندین روش بر روی رادیکالهای آزاد اثر بگذارد:
آنتیاکسیدانی:
ویتامین C عملکرد آنتیاکسیدانی دارد و میتواند الکترونهای آزاد را تعقیب کند و از آنها جلوگیری کند. این باعث میشود تا رادیکالهای آزاد که ممکن است سلولها را آسیب بزنند، تخلیه شوند.
تجدید مجدد آنتیاکسیدانهای دیگر:
ویتامین C میتواند با بازیابی آنتیاکسیدانهای دیگر مانند ویتامین E به حالت فعال کمک کند، که این به افزایش قدرت آنتیاکسیدانی سلولی منجر میشود.
محافظت از DNA:
ویتامین C میتواند از آسیبهای ناشی از رادیکالهای آزاد به DNA سلولی جلوگیری کند و از حفظ استحکام و استحکام DNA کمک کند.
بازسازی بافت:
این ویتامین میتواند فرایندهای بازسازی بافت را تسریع داده و به بازیابی بافتهای آسیب دیده کمک کند که توسط رادیکالهای آزاد آسیب دیده اند.
سلامت پوست:
ویتامین C میتواند به تولید کلاژن کمک کند که یک پروتئین مهم برای سلامت و جوانی پوست است. این باعث میشود پوست زیبا، سفت و جوانتر به نظر برسد.
با توجه به این تأثیرات، مصرف منظم ویتامین C میتواند به حفظ سلامتی عمومی بدن و کاهش خطر بروز بیماریهای مرتبط با رادیکالهای آزاد کمک کند.
لیست بهترین مکمل های ویتامین ث
انواع رادیکال های آزاد
برخی از رادیکالهای آزاد مهم عبارتند از:
رادیکال هیدروکسیل (OH·):
این رادیکال به عنوان یکی از قویترین و پرخطرترین رادیکالهای آزاد شناخته میشود. آن از آب و هیدروژنپرایم (H2O2) تولید میشود و میتواند بافتها و سلولها را تخریب کند.
رادیکال پراکسیل (ROO·):
این رادیکال از تجزیه پراکسید هیدروژن (H2O2) یا توالی فعالسازی فلزات سنگین مانند آهن و مس ایجاد میشود. این رادیکال میتواند بافتها را آسیب بزند و باعث بروز بیماریهای مرتبط با التهاب شود.
رادیکال اکسیژن (O2·-):
این رادیکال در فرآیند تنفس سلولی تولید میشود و میتواند به سلولها و بافتها آسیب برساند.
رادیکال نیتریل (NO·):
این رادیکال از اکسید نیتریک (NO) در شرایط خاصی تولید میشود و میتواند در فرآیندهای التهابی و مرتبط با سلامتی قلبی عروقی نقش داشته باشد.
رادیکال آلفا-توکسیل (RCO·):
این رادیکال از ردیابهای آلفا-هیدروکسیل آلکانها در محیطهای شیمیایی تولید میشود و میتواند بافتها را آسیب بزند.
رادیکال نیتروکسیل (NO2·):
این رادیکال از اکسیداسیون نیتریک اکسید (NO2) تولید میشود و میتواند بافتها و سلولها را آسیب بزند.
همه این رادیکالهای آزاد در بدن و محیط زیست وجود دارند و اگر به طور بیش از حد تولید شوند یا نتوانند توسط سیستمهای آنتیاکسیدانی متعادل شوند، میتوانند به سلامتی افراد آسیب بزنند و بیماریهای مختلف را ایجاد کنند.
آلودگی هوا و تاثیر آن بر رادیکال های آزاد
آلودگی هوا میتواند منجر به افزایش میزان رادیکالهای آزاد در محیط زیست و در نتیجه به اثرات آسیبزایی برای سلامتی افراد بپردازد. در محیطهای آلوده، رادیکالهای آزاد میتوانند از منابع مختلفی مانند زنبورهای آلوده، مواد شیمیایی در هوا، دودهای خودرو و کارخانهها، و حتی تابش UV از نور خورشید تولید شوند.
این رادیکالهای آزاد میتوانند موارد زیر را ایجاد یا تشدید کنند:
التهابات ریوی: رادیکالهای آزاد موجود در هوای آلوده میتوانند به غشاءهای ریوی آسیب بزنند و باعث التهابات ریوی شوند، که این میتواند منجر به بروز بیماریهایی مانند آسم و برونشیت شود.
بیماریهای قلبی عروقی: ذرات آلوده موجود در هوا میتوانند به تولید رادیکالهای آزاد در بدن منجر شوند که این میتواند به افزایش خطر بروز بیماریهای قلبی عروقی مانند آترواسکلروز و افزایش فشار خون منجر شود.
آسیب به بافتهای پوست: آلودگی هوا میتواند با افزایش تولید رادیکالهای آزاد به آسیبهایی مانند خشکی، تیرگی، لکههای پوستی و خطوط چروک منجر شود.
سرطان: برخی از مواد شیمیایی موجود در هوا میتوانند رادیکالهای آزاد تولید کنند که این میتواند به افزایش خطر بروز سرطان در افراد منجر شود.
تنفس مشکلبار: ذرات آلوده هوا میتوانند با تحریک ریهها و مسدود کردن مسیرهای هوایی باعث تنفس مشکلبار و افزایش علائم بیماریهای تنفسی مانند آسم و برونشیت شوند.
با کنترل و کاهش منابع آلودگی هوا، میتوان از تولید و انتشار رادیکالهای آزاد در محیط زیست و اثرات آسیبزایی آنها برای سلامتی افراد جلوگیری کرد.
برای مقابله با رادیکال آزاد چه بخوریم؟
غذاهایی که آنتیاکسیدانهای طبیعی مانند ویتامین C، ویتامین E، بتاکاروتن، سلنیوم و فلاونوئیدها دارند، میتوانند در کاهش تولید و اثرات رادیکالهای آزاد موثر باشند. از آنجایی که رادیکالهای آزاد از فعالیتهای شیمیایی در بدن ایجاد میشوند، مصرف غذاهایی که حاوی آنتیاکسیدانهای طبیعی هستند، میتواند به عنوان یک راهبرد مهم در مقابله با آسیبهای ناشی از رادیکالهای آزاد مورد استفاده قرار گیرد.
بعضی از غذاهای حاوی آنتیاکسیدانهای قوی عبارتند از:
میوهها و سبزیجات: میوهها و سبزیجاتی مانند توت فرنگی، توت سیاه، توت آلبالو، توت سرخ، توتفرنگی، توت نوغان، انگور، زردآلو، نارنگی، لیمو، پرتقال، بلوبری، خرمالو، سبزیجاتی مانند بروکلی، اسفناج، کلم، هویج و بادمجان حاوی مقادیر زیادی از ویتامین C، بتاکاروتن و فلاونوئیدها هستند.
میوههای خشک: میوههای خشکی مانند آلو، زردآلو، خرمالو، کشمش، انگور، بادام و گردو نیز حاوی آنتیاکسیدانهای مختلفی مانند ویتامین E، سلنیوم و فلاونوئیدها هستند.
مواد غذایی گیاهی: برخی از مواد غذایی گیاهی مانند کرمان، زعفران، زنجبیل، نعناع، چای سبز، هل، دارچین و فلفل دارای خواص آنتیاکسیدانی هستند.
مواد غذایی حاوی چربیهای اشباع نشده: چربیهای اشباع نشده موجود در روغنهای گیاهی مانند روغن زیتون، روغن کنجد، روغن کنجد، روغن ذرت، روغن کلزا و همچنین آووکادو، ماهیهای چرب مانند سردریچه، ماهی سوسان، ماهیهای سالمون و سرخپوست خیلی سفید نیز دارای آنتیاکسیدانهایی مانند ویتامین E هستند.
مواد غذایی حاوی مواد معدنی: مواد معدنی مانند سلنیوم، مس، روی و منیزیم که در مواد غذایی مانند گردو، بادام، جوانه گندم، برنج قهوهای، حبوبات، ماهی، موز و سیب یافت میشوند، نقش مهمی در مقابله با رادیکالهای آزاد دارند.
مصرف متعادل این غذاها میتواند به حفظ سلامتی و کاهش خطر بروز بیماریهای مرتبط با رادیکالهای آزاد کمک کند.