سندرم خستگی مزمن (CFS) یک اختلال است که با خستگی یا خستگی شدید مشخص می شود که با استراحت از بین نمی رود و با یک بیماری زمینه ای قابل توضیح نیست.
CFS همچنین می تواند به عنوان آنسفالومیلیت میالژیک (ME) یا بیماری عدم تحمل فشار سیستمیک (SEID) نامیده شود.
علل CFS هنوز به طور کامل شناخته نشده است. برخی از نظریه ها عبارتند از عفونت ویروسی، استرس روانی یا ترکیبی از عوامل.
از آنجایی که هیچ علت واحدی شناسایی نشده است و بسیاری از شرایط دیگر علائم مشابهی را ایجاد می کنند، تشخیص CFS می تواند دشوار باشد.
هیچ آزمایشی برای CFS وجود ندارد. پزشک شما باید در هنگام تعیین تشخیص، سایر علل خستگی شما را رد کند.
در حالی که CFS قبلاً یک تشخیص بحث برانگیز بود، اکنون به طور گسترده به عنوان یک وضعیت پزشکی پذیرفته شده است.
CFS می تواند هر کسی را تحت تأثیر قرار دهد، اگرچه در بین زنان 40 و 50 ساله بیشتر شایع است. در حال حاضر هیچ درمانی وجود ندارد، اما درمان می تواند علائم را تسکین دهد.
در اینجا آنچه باید در مورد CFS بدانید، شامل علائم، گزینه های درمانی و چشم انداز است.
چه چیزی باعث CFS می شود؟
علت CFS ناشناخته است. محققان حدس می زنند که عوامل کمک کننده ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ویروس ها
- یک سیستم ایمنی ضعیف
- استرس
- عدم تعادل هورمونی
- برخی افراد از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به CFS هستند.
پیشنهاد مطالعه : علائم کمبود ویتامین در کودکان
اگرچه CFS گاهی اوقات ممکن است پس از یک عفونت ویروسی ایجاد شود، هیچ نوع عفونتی که باعث CFS شود، یافت نشده است.
برخی از عفونت های ویروسی که در رابطه با CFS مورد مطالعه قرار گرفته اند عبارتند از:
- ویروس اپشتین بار (EBV)
- ویروس هرپس انسانی 6
- ویروس راس ریور (RRV)
- ویروس سرخجه
عفونت های ناشی از باکتری ها، از جمله کوکسیلا بورنتی و مایکوپلاسما پنومونیه نیز در رابطه با CFS مورد مطالعه قرار گرفته است.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) پیشنهاد کرده است که CFS ممکن است مرحله پایانی چندین شرایط مختلف باشد، نه یک وضعیت خاص.در واقع، حدود 1 نفر از هر 10 نفر مبتلا به EBV، ویروس راس ریور، یا عفونت کوکسیلا بورنتی شرایطی را ایجاد می کند که معیارهای تشخیص CFS را دارند.علاوه بر این، محققان می گویند کسانی که علائم شدید هر یک از این سه عفونت را داشته اند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به CFS در آینده هستند.
افراد مبتلا به CFS گاهی اوقات سیستم ایمنی ضعیفی دارند، اما پزشکان نمی دانند که آیا این برای ایجاد این اختلال کافی است یا خیر.افراد مبتلا به CFS همچنین گاهی اوقات ممکن است سطوح هورمونی غیرطبیعی داشته باشند. پزشکان هنوز به این نتیجه نرسیده‌اند که آیا این مهم است یا خیر.
عوامل خطر برای CFS
CFS بیشتر در بین افراد 40 و 50 ساله دیده می شود. رابطه جنسی نیز نقش مهمی در CFS دارد، زیرا زنان دو تا چهار برابر بیشتر از مردان احتمال ابتلا به CFS را دارند.
عوامل دیگری که ممکن است خطر ابتلا به CFS را افزایش دهند عبارتند از:
استعداد ژنتیکی آلرژی استرس فاکتورهای محیطی
علائم CFS چیست؟
علائم CFS بسته به فرد و شدت بیماری متفاوت است. شایع ترین علامت آن خستگی است که به حدی شدید است که در فعالیت های روزانه شما اختلال ایجاد کند.
برای اینکه CFS تشخیص داده شود، توانایی کاهش قابل توجهی در انجام فعالیت های معمول روزانه همراه با خستگی باید حداقل 6 ماه ادامه داشته باشد. نباید با استراحت در بستر قابل درمان باشد.همچنین پس از فعالیت‌های جسمی یا ذهنی دچار خستگی شدید می‌شوید که به آن بی‌حالی پس از تمرین (PEM) گفته می‌شود. این می تواند بیش از 24 ساعت پس از فعالیت ادامه یابد.
CFS همچنین می تواند مشکلات خواب را ایجاد کند، مانند:
- احساس کسلی بعد از یک خواب شبانه
- بی خوابی مزمن
- سایر اختلالات خواب
- علاوه بر این، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:
- از دست دادن حافظه
- کاهش غلظت
عدم تحمل ارتواستاتیک (رفتن از حالت خوابیده یا نشسته به حالت ایستاده باعث سبکی سر، سرگیجه یا غش می شود)
علائم فیزیکی CFS ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد عضلانی
- سردردهای مکرر
- درد چند مفصلی بدون قرمزی یا تورم
- گلودرد مکرر
- غدد لنفاوی حساس و متورم در گردن و زیر بغل شما
CFS برخی افراد را در دوره های چرخه ای تحت تأثیر قرار می دهد، با دوره هایی که احساس بدتر و سپس بهتر شدن دارند.حتی گاهی اوقات علائم ممکن است به طور کامل ناپدید شوند که به آن بهبودی می گویند. با این حال، هنوز ممکن است علائم بعداً عود کنند، که به آن عود می گویند.این چرخه بهبودی و عود می تواند مدیریت علائم شما را دشوار کند، اما ممکن است.
CFS چگونه تشخیص داده می شود؟
CFS یک بیماری بسیار چالش برانگیز برای تشخیص است.هیچ آزمایش پزشکی برای غربالگری CFS وجود ندارد. علائم آن مشابه بسیاری از بیماری های دیگر است.
بسیاری از افراد مبتلا به CFS “بیمار به نظر نمی رسند”، بنابراین پزشکان ممکن است تشخیص ندهند که آنها واقعاً یک بیماری دارند.به منظور دریافت تشخیص CFS، پزشک سایر علل بالقوه را رد می کند و سابقه پزشکی شما را بررسی می کند.آنها تأیید می کنند که حداقل علائم اصلی که قبلا ذکر شد را دارید. آنها همچنین در مورد مدت زمان و شدت خستگی غیرقابل توضیح شما می پرسند.رد کردن سایر علل بالقوه خستگی شما بخش مهمی از فرآیند تشخیص است.
برخی از شرایط با علائمی شبیه علائم CFS عبارتند از:
- مونونوکلئوز
- بیماری لایم
- اسکلروز چندگانه
- لوپوس (SLE)
- کم کاری تیروئید
- فیبرومیالژیا
- اختلال افسردگی اساسی
- چاقی شدید
- اختلالات خواب
عوارض جانبی برخی داروها، مانند آنتی هیستامین ها و الکل، می تواند علائم CFS را نیز تقلید کند.
به دلیل شباهت بین علائم CFS و بسیاری از بیماریهای دیگر، در مورد علائم خود با پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند با شما همکاری کنند تا تسکین پیدا کنند.
CFS چگونه درمان می شود؟
در حال حاضر هیچ درمان خاصی برای CFS وجود ندارد.هر فردی علائم متفاوتی دارد و بنابراین ممکن است برای مدیریت اختلال و تسکین علائم خود به انواع مختلف درمان نیاز داشته باشد.
با تیم ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود کار کنید تا بهترین برنامه درمانی را برای شما ایجاد کنید. آنها می توانند فواید و عوارض احتمالی درمان ها را با شما مرور کنند.
علائم کسالت پس ازفعالیت (PEM)
PEM زمانی اتفاق می افتد که حتی اعمال جزئی فیزیکی، ذهنی یا احساسی منجر به بدتر شدن علائم CFS شود. بدتر شدن علائم معمولاً 12 تا 48 ساعت پس از فعالیت رخ می دهد و برای روزها یا حتی هفته ها ادامه دارد.
مدیریت فعالیت می تواند به تعادل استراحت و فعالیت برای جلوگیری از شعله ور شدن PEM کمک کند. شما باید محدودیت های فردی خود را برای فعالیت های ذهنی و فیزیکی پیدا کنید، این فعالیت ها را برنامه ریزی کنید و سپس استراحت کنید تا در این محدودیت ها بمانید.
برخی از پزشکان به ماندن در این محدودیت ها به عنوان “پاکت انرژی” اشاره می کنند. یادداشت روزانه فعالیت های خود ممکن است به شما کمک کند محدودیت های شخصی خود را پیدا کنید. توجه به این نکته مهم است که در حالی که ورزش هوازی شدید برای اکثر بیماری های مزمن خوب است، افراد مبتلا به CFS چنین روال های ورزشی را تحمل نمی کنند.
درمان های خانگی و تغییر سبک زندگی
ایجاد برخی تغییرات در شیوه زندگی ممکن است به کاهش علائم شما کمک کند.
محدود کردن یا حذف مصرف کافئین می تواند به خواب بهتر و کاهش بی خوابی شما کمک کند.
شما باید نیکوتین و الکل را نیز محدود کنید یا از آن اجتناب کنید.
سعی کنید از چرت زدن در طول روز خودداری کنید اگر به خواب شبانه شما آسیب می رساند.
یک روال خواب مناسب ایجاد کنید. هر شب در ساعت مشخصی به رختخواب بروید و هر روز در ساعت مشخصی از خواب بیدار شوید.
داروها
به طور معمول، هیچ دارویی نمی تواند تمام علائم شما را درمان کند. همچنین، علائم شما ممکن است در طول زمان تغییر کند، بنابراین داروهای شما نیز تغییر میکنند
.در بسیاری از موارد، CFS می تواند محرک یا نشانه ای از افسردگی باشد. ممکن است به درمان ضد افسردگی با دوز کم یا ارجاع به روانپزشک نیاز داشته باشید.
اگر تغییرات سبک زندگی خواب آرامی را برای شما به ارمغان نمی آورد، پزشک ممکن است داروی خواب آور پیشنهاد کند. داروهای کاهش دهنده درد همچنین می توانند به شما در مقابله با درد و درد مفاصل ناشی از CFS کمک کنند.اگر به درمان دارویی نیاز باشد، باید برای نیازهای شما طراحی شود. با پزشک خود همکاری کنید. هیچ درمان یکسانی برای CFS وجود ندارد.
طب جایگزین
طب سوزنی، تای چی، یوگا و ماساژ ممکن است به تسکین درد مرتبط با CFS کمک کند. همیشه قبل از شروع هر گونه درمان جایگزین یا مکمل با پزشک خود صحبت کنید.
در دراز مدت چه انتظاری می توان داشت؟
علیرغم افزایش تلاش های تحقیقاتی، CFS یک بیماری پیچیده بدون علت و درمان دقیق شناخته شده است. آمار بهبودی فقط 5٪ است. بنابراین مدیریت CFS می تواند چالش برانگیز باشد.
احتمالاً برای تطبیق با خستگی مزمن خود نیاز به تغییراتی در سبک زندگی خود دارید. در نتیجه، ممکن است افسردگی، اضطراب یا انزوای اجتماعی را تجربه کنید. ممکن است متوجه شوید که پیوستن به یک گروه پشتیبانی می تواند هنگام تصمیم گیری باشد.
CFS در همه افراد به طور متفاوتی پیشرفت می کند، بنابراین مهم است که با پزشک خود برای ایجاد یک برنامه درمانی که نیازهای شما را برآورده می کند، همکاری کنید.بسیاری از افراد از کار با تیمی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی سود می برند. این می تواند شامل پزشکان، درمانگران و متخصصان توانبخشی باشد.
برگرفته از:
داروخانه آنلاین دارونت
