منیزیم برای بسیاری از فرآیندهای بدن مهم است. برای عملکرد صحیح ماهیچه ها و اعصاب ، نگه داشتن قند خون و فشار خون در سطح مناسب و ساخت پروتئین ، استخوان مورد نیاز است.افرادی که در رژیم های غذایی خود منیزیم بیشتری دارند کمتر در معرض حمله قلبی یا سکته مغزی و ابتلا به دیابت نوع 2 هستند.

همچنین احتمالاً تراکم مواد معدنی استخوان بیشتری دارند ، به این معنی که در معرض خطر کمتری از پوکی استخوان قرار دارند.اگر منیزیم کافی در بدن نداشته باشید ، ممکن است علائمی مانند سردرد ، از دست دادن اشتها ، حالت تهوع ، استفراغ ، خستگی و ضعف داشته باشید. کمبود منیزیم بسیار شدید می تواند باعث بی حسی ، سوزن سوزن شدن ، گرفتگی عضلات ، تشنج ، تغییر شخصیت و ریتم قلب غیر طبیعی شود.

مصرف مقادیر بیش از حد منیزیم سبب افزایش منیزیم خون شده که علائم آن سرکوب رفلکس های عصبی،ضعف تنفسی ناشی از انسداد عصبی-عضلانی است. تهوع،استفراغ،قرمزی پوست،تشنگی،کاهش فشارخون به علت گشاد شدن عروق محیطی،سرگیجه،اغتشاش فکر،اختلال در تکلم،دوبینی،ضعف عضلانی،برادی کاردی،اغما و ایست قلبی از علائم زیادی منیزیم میباشد.