• کاهش عفونت و التهاب
• درمان و ترمیم زخم بستر
• تسریع در روند طبیعی بازسازی بافت

در صورتیکه فردی فلج یا غیر متحرک باشید حتی برای چند ساعت نواحی کوچکی از پوست در معرض فشار مداوم وزن بدن قرار می گیرند . این فشار ممکن است جریان خون به بافت را محدود کند . بعضی مواقع یک ناحیه از بافت می میرد و منجر به زخمی باز می شود که به آن زخم حاصل از فشار یا زخم بستر می گویند .

این زخم ها معمولا افراد پیر را که تحرک کمتری دارند و پوست شکننده نیز دارند گرفتار می کنند . بی اختیاری ادراری نیز بدلیل اینکه باعث خیسی مداوم می شود به ایجاد زخم بستر کمک می کند . محل های شایع زخم بستر شانه ها ، باسن ، پایین کمر ، پاشنه پا و قوزک پا می باشند . علائم بیماری بصورت مراحل زیر ظاهر می شود :

• ناحیه آسیب دیده پوست شروع به حساس شدن و قرمز شدن می نماید .

• ناحیه آسیب دیده و دردناک ، ارغوانی می شود .

• پوست از بین رفته و زخم می شود .

در صورت عدم درمان ، زخم بزرگ شده و عمیق تر می شود و ممکن است عفونی شود . زخم بستر شدید ممکن است عضلات ، تاندونها و استخوان بافت زیرین پوست را نیز در گیر نماید . افراد زمین گیر با افرادی که حرکت محدود دارند باید به صورت منظم پوست خود را از نظر قرمزی و حساس شدن چک نمایند .

این افراد باید برای کاهش فشار بر روی ناحیه آسیب دیده هر دو ساعت یکبار وضعیت خود را تغییر دهند . باید پوست خشک و تمیز نگه داشته شود . در صورتیکه زخم بستر عفونی شود ، آنتی بیوتیک مورد نیاز می باشد .

زخم بستر بتدریج با آنتی بیوتیک و تغذیه خوب و بهبود سلامتی فرد ، خوب می شود اما زخم های عمیق چندین ماه طول می کشد تا خوب شوند . در صورت شدید بودن ممکن است نیاز به جراحی پلاستیک باشد.